Από εχθές που πήραμε την απόφαση να φύγουμε αυτό το ΣΚ για την πρώτη μας καλοκαιρινή εξόρμηση, το σπίτι χορεύει σε άλλους ρυθμούς. Τα χαμόγελα έχουν λάβει πιο μόνιμη θέση στα χείλη, το μυαλό των μικρών κυρίως ήδη καταδύεται στα γαλανά και όσως παγωμένα νερά της θάλασσας και τα πλάνα έχουν ήδη αρχίσει να πέφτουν στο τραπέζι αλλά και στις μεταξύ τους κουβέντες για τη μεθοδολογία της βουτιάς, τον αριθμό παγωτών που θα καταβροχθίσουν, και τις ταινίες που θα απολαύσουν λίγο πριν το βραδυνό ύπνο. Η λίστα με τα DVD αυξάνει κάθε λεπτό και αν και μεγαλώνει με δική τους παρόρμηση, αλλά τελικά η στοίβα στο τραπέζι, με ένα μαγικό τρόπο, ξαναμικραίνει από χέρι αποφασιστικό, μαμαδίστικο.

Οι ντουλάπες έχουν ανοίξει και τα κορίτσια αναζητούν μέσα στο χαμό τα καλοκαιρινά τους αξεσουάρ. Μοιράζονται τα ρούχα τους, φορούν η μία της άλλης, βοηθάει το γεγονός ότι η Αλίκη είναι αδύνατη και η Βάλια λίγο ακόμα “φραπαδούλα” λόγω ηλικίας, κάνουν τους πιο τρελούς συνδυασμούς με croc ροζ στο δεξί και πέδιλο μπλε με φιόγκο στο άλλο στην καλύτερη γιατί ση χειρότερη, το παπούτσι νούμερο 45 του μπαμπά έχει την τιμητική του. Και εγώ μένω εκεί ακίνητη να της παρατηρώ και να μην τις χορταίνω….

Η Αλίκη περιγράφει με κάθε ακρίβεια το γεωγραφικό πλάτος και μήκος του νησιού που θα επισκεφτούμε για 800ή φορά στη ζωή μας- βλέπεις είμαστε τυχεροί που έχουμε φίλους με σπιτια σε νησιά και έτσι πάντα μας περιμένει ένα κρεβατάκι με φρεσκοσιδερομένο σεντόνι, και από την άλλη η Βάλια με τα χορευτικά της βήματα ενθουσιασμού και ευτυχίας φωνάζει στο σπίτι ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ ΝΤΙΑ.

Πάντα η Αλίκη είχε μία αγάπη με τους χάρτες. Στα ταξίδια μας θέλει να κρατάει ένα χάρτη ώστε να παρακολουθεί τη διαδρομή μας (είχα κάποτε γράψει και ένα σχετικό άρθρο για αυτό), το δωμάτιό της έχει 3 υδρόγειες σφαίρες, αφορμή για πολλά ταξϊδια ανά τον κόσμο με βαλίτσα μας τη φαντασία. Πόσο τρελαίνομαι για αυτή την έμφυτη λατρεία της που μπορεί ωστόσο να είναι και αποτέλεσμα της εξοικείωσής της με την “ξενιτιά” αφού η νονά της διαμένει μόνιμα στη Γαλλία.

Kαι αφού επιστρέψουμε θα αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για το τέλος αυτής της σχολικής χρονιάς με την Αλίκη να αποφοιτά από το παιδικό της σχολείο και να ονειρεύεται, όπως δήλωσε στη δασκάλα της, να ταξιδέψει στον κόσμο…

Από αλλού ξεκίνησα και αλλού το πήγα. Για την ώρα λοιπόν αναχωρούμε για Τζιά με έτοιμες σχεδόν τις βαλίτσες μας με μόνο τα βασικά (σχετικό άλλο post): μαγιό, αντιηλιακό, αντικουνουπικό, μερικά ρουχαλάκια αν και τις περισσότερες φορές φορτώνομαι για παιδιά περισσότερα από όσα χρειάζομαι ενώ για εμένα μπορεί και να έχω ξεχάσει το δεύτερο παπούτσι από ένα ζευγάρι (ελπίζω φοράει το ίδιο νούμερο με εμένα η φίλη μου).

Και ας θυμηθούμε λίγο το 5άλογο του ευχάριστου ταξιδιού με όποιο μέσο:

1. Γεμίστε μία τσάντα με μικρά αγαπημένα βιβλία, μαρκαδόρους, αυτοκόλλητα και χαρτιά: πάντα θα σας χρειαστεί να τα απασχολήσετε ειδικά τις στιγμές που η κούραση θα “απογειωθεί”. Ειδικά τα αυτοκόλλητα σε όλα τα σχήματα, σε όλες τις φιγούρες είναι η τελειότερη συνταγή. Αν τα πράγματα είναι πάλι χάλια, απλά κολλήστε τα στο πιγούνι σας, στη μύτη σας και κάνετε τους κλόουν – θα περάσει γρήγορα ο χαμός.

2. Προμηθευτείτε υγιεινά σνακ και μπουκάλια με χυμούς ή νερό: πάντα κάποιο θα πεινάσει ή απλά θα θελήσετε να το απασχολήσετε για λίγο.

3. Ας βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι δεν πρόκειται για δικό μας ταξίδι. Είναι σημαντικό να ξέρουμε τι αριβώς μας περιμένει. Γιατί αν οι προσδοκίες μας διαφέρουν απόλυτα, τότε θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα.

4. Ας Παραμείνουμε ψύχραιμοι ότι και αν συμβεί. Αν χάσετε εσείς την ψυχραιμία σας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τότε και εκείνα δεν θα μπορέσουν να ηρεμήσουν και τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Θα μεταμορφωθούν σε αμάζευτους ταλιμπάν…Υιoθετήστε το φοβερό “helicopter view” – δείτε δηλαδή για λίγο τα πράγματα από ψηλά γιατί πάντα είναι περισσότερο αστεία από όσο νομίζουμε. Ψυχραιμία λοιπόν – ΖΕΝ!

5. Ας γίνουμε και εμείς παιδιά. Νομίζω ότι αυτή είναι η συμβουλή που προσπαθώ και εγώ να ακολουθήσω. Όταν προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε τις αντιδράσεις και τις συμπεριφόρές τους αποτυγχάνουμε και εκνευριζόμαστε απλά γιατί σκεφτόμαστε και δρούμε ως ενήλικες. Ας γίνουμε λοιπόν λίγο παιδιά, ας πασαλειφτούμε με παγωτό, ας φάμε με τα χέρια, ας ουρλιάξουμε από χαρά σε μία παραλία, ας το ξενυχτήσουμε λίγο βλέποντας το φεγγάρι με βρώμικες πατούσες και μπλούζες, ας τρέξουμε για λίγο ξυπόλητοι στην άμμο, ας φτιάξουμε πύργους και κάστρα στην άμμο και μετά να τα κλωτσήσουμε έτσι γιατί θέλουμε. Νομίζω θα είναι super αγχολυτικό!

Καλό ΣΚ να έχουμε,

xxx

Δονούσα - Άγρια και συνάμα φιλόξενη Φολέγανδρος - Απλά την αγαπώ Το δικό μας Πάσχα - Ταξίδι στη Ζάκυνθο Summer Easy Look & Packing Tips