Πρώτη στάση – Μαριάννα & Νάταλι

3 Comments 🕔13:39, 19.Nov 2010

Αν θες μαζί μου έλα και εσύ, δυό πειρατές σε ένα νησί….

Μία νέα λοιπόν αφιέρωση στις Ελληνίδες μαμάδες που κάποια στιγμή της ζωής τους πήραν τη ΜΕΓΑΛΗ απόφαση, ακολουθώντας την καρδιά τους, την καριέρα τους, το όνειρό τους, να φύγουν από τη μικρή μας Ελλαδίτσα και να ταξιδέψουν. Να απλώσουν τα κλαδιά τους αλλού, σε άλλη χώρα, άλλη πόλη, με νέους φίλους, νέες εικόνες, νέα ήθη και νέα ζωή.  Και μαζί τους βέβαια “κουβαλάνε” στην αγκαλιά τους και ένα μικρό θησαυρό, ένα μικρό φιλαράκι, ένα μικρό ταξιδευτή.

Θα μάθουμε λίγο από την ιστορία του μέσα από τη μαμά του, θα κοιτάξουμε λίγο μέσα από το φακό της ζωής του και σίγουρα θα εμπνευστούμε, θα μοιραστούμε σκέψεις, θα κατανοήσουμε και θα στείλε μου ένα μικρό χαμογελάκι σε αυτούς τους μικρούς “πειρατές” της ζωής. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι οι ρίζες τους παραμένουν εδώ στον τόπο μας. Ας τους δώσουμε λοιπόν λίγο χώρο για να αναδιπλώσουν τις σκέψεις τους μέσα από αυτή εδώ τη μκρή σελίδα.

324a4b08f89979bc58205d6c1f9ebc0d

 

Αθήνα λοιπόν Παρίσι, Μόσχα, Ρώμη, Λονδινο…η επιβίβαση έχει ξεκινήσει. Ακολουθήστε μας

ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΟΣΧΑ – ΜΑΡΙΑΝΑ ΚΑΙ ΝΑΤΑΛΙ

Tiny happy φίλος: 

Το Ναταλάκι γεννήθηκε στην ηλιόλουστη Ελλάδα περιτριγυρισμένη από οικογένεια και φίλους. Έκανε το πρώτο της ταξίδι, ενώ ήταν μόλις δύο μηνών στη Στουτγκάρδη με τελικό προορισμό τη Μόσχα, όπου και μένουμε μέχρι σήμερα.

Απασχόληση μαμάς:

Πριν αποκτήσω την κόρη μου, εργαζόμουν στη Γερμανία ως ελεγκτής της Daimler AG. Είμαι δικηγόρος και με τη νομική μου κατάρτιση ειδικευόμουν σε ελέγχους για την καταπολέμηση της διάφθορας σε θυγατρικές εταιρείες της Daimler AG σε όλο τον κόσμο. Τα ταξίδια ήταν πολλά και συνήθως μακρόχρονα. Έλειπα απο την έδρα μου 80 με 100 ημέρες το χρόνο. Μια δουλειά πολύ κουραστική, αλλά και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα που μου πρόσφερε πολύτιμες εμπειρίες, γνώσεις, αλλά και με βοήθησε να μαθαίνω να προσαρμόζομαι στις διαφορετικές κουλτούρες και τρόπο ζωής λαών μακρινών απο την Ελλάδα μας.

Η ζωή στη Μόσχα:

Το νεογέννητο Ναταλάκι κι εγώ μετακομίσαμε στη Μόσχα τον Ιούλιο του 2009. Στην αρχή μέναμε στο κέντρο της πόλης, πολύ σύντομα όμως συνειδητοποιήσαμε οτι το περιβάλλον μόνο ακατάλληλο θα μπορούσε να είναι για ένα παιδί. Πάνω από 12 εκατομμύρια πληθυσμού σε μια πόλη, αφρόντιστη και ανοργάνωτη, χωρίς πεζοδρόμια και μέριμνα για τα παιδιά της.

Μήνες αργότερα και μόλις η μικρούλα είχε αρχίσει να απολαμβάνει την εμπειρία της βόλτας και της “κούνια-μπελα” βρεθήκαμε να ζούμε σε μια πράσινη όαση, 25 περίπου χιλιόμετρα έξω απο τη Μόσχα. Αληθινός παράδεισος είναι για μας το συγκρότημα κατοικιών στο οποίο μένουμε. Με πέντε εξωτερικούς παιδότοπους, έναν εσωτερικό, με παιδική πισίνα για το χειμώνα, αλλά και τεχνητή λίμνη με παραλία για το καλοκαίρι, οι μέρες μας είναι γεμάτες δραστηριότητα και παιχνίδι. ¨

Μεγαλύτερη πρόκληση ως μαμά:

Το Ναταλάκι είχε την ευκαιρία από πολύ νωρίς να ξεκινήσει “σχολείο”. Ένα σχολείο που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία των μαμάδων που ζουν στο συγκρότημα των κατοικιών και με σκοπό να απασχολούνται παιδάκια απο 17 μηνών εως και τριών ετών. Εεεεεεεεε……κατι επρεπε να σκαρφιστούμε και εμείς για να έχουμε λιγο ελεύθερο χρόνο! Αφήνοντας το Ναταλάκι στο σχολείο τις πρώτες μέρες συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό ειναι να νοιώθει σιγουριά και ασφάλεια μακριά μου. Μέχρι τότε δεν την είχα αποχωριστεί παρά μόνο ελάχιστες ώρες. Οταν ζεις στο εξωτερικό, δεν εχεις την πολυτέλεια της γιαγιάς και είναι ακόμη πιο δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον τρίτο. Ετσι ξεκίνησα να σκέφτομαι οτι πρέπει να βρω μία ισορροπία μεταξύ της αγάπης και τη φροντίδας που της αξίζει και της δύναμης ανεξαρτησίας που χρειάζεται στη ζωη της. Το Ναταλάκι βέβαια τα πήγε μια χαρά στο σχολείο.

Για μένα όμως εξακολουθεί αυτή να είναι η μεγαλύτερη πρόκληση σα μαμά. Να τη διδάξω με την αγάπη και τη φροντίδα μου οτι μπορεί και πρέπει να  πιστεύει πάντα στον εαυτό της, να είναι ανεξάρτητη και να παλεύει για τα ονειρά της.

 Αγαπημένο  αντικείμενο που δεν πρέπει  ποτέ να ξεχάσετε στη βόλτα:

Η Ναταλί μέσα από την εμπειρία του σχολείου άρχισε να αγαπάει τα βιβλία. Δύο είναι τα αγαπημένα της βιβλία που μας συνοδεύουν σε κάθε μας ταξίδι, αλλά και σε κάθε νανούρισμα, “ A very hungry caterpillar” και “Gruffalo”. Το διαβασμά τους είναι αυτό που την ταξιδεύει σιγα-σιγά στο γλυκό της μεσημεριανό και βραδινό ύπνο. Τόσο πολύ αγαπάει τις ιστορίες αυτές που τα βράδια θέλει να τα ακουμπάω στο πλάι της, λες και ελπίζει οτι οι ηρωές τους θα τη συνοδεύσουν στα όνειρά της.

Το δωμάτιό της:

Στην προσπάθεια μου να κάνω όσο το δυνατόν πιο εύκολη την προσαρμογή της Ναταλί μετά από κάθε ταξίδι διακόσμησα τα δωμάτιά της στην Αθήνα και Μόσχα, με την ίδια λογική. Ετσι λιλά τοιχοι με λευκά συννεφάκια και αντίστροφα στολίζουν το δωμάτιο της, ενώ διάσπαρτοι Winnie the Pooh ήρωες δίνουν χρώμα και κέφι στο χώρο.

Μία διασκεδαστική kid’s friendly ημέρα στη Μόσχα:

Η Μόσχα, όπως πιθανότατα πολλές μεγάλες πόλεις δεν είναι ιδιαίτερα φιλική προς τα παιδιά. Οι Ρώσσοι όμως σαν λαός τα αγαπάνε ιδιαίτερα και φροντίζουν ώστε να τους προσφέρουν πολλές δυνατότητες διασκέδασης και δραστηριοτήτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κλειστό χιονοδρομικό κέντρο Snej που βρίσκεται στην περιοχή Krasnogorsk (http://moscow.mydestinationinfo.com/en/snejcom) και περιλαμβάνει ένα υπέροχο παιδότοπο για παιδιά ηλικίας έως 10 ετών. Όταν λοιπόν το θερμόμετρο κατεβαίνει στους μείον, εμείς δεν πτοούμαστε αλλά περνάμε τη μέρα μας στον παιδότοπο του Snej και τρώμε την καλύτερη πίτσα της Μόσχας στο εστιατόριο τους με θέα τους σκιέρ να ανεβοκατεβαίνουν τη χιονοδρομική πίστα.

you may also like:

About Author

3 Comments

  1. 🕔 6:40, 07.Apr 2011

    Newagemama

    Καλημέρα, μόλις σε ανακάλυψα μέσω του γαϊτανακίου (ονομαστική: το γαϊτανάκι, γενική: του γαϊτανακίου κλπ κλπ)!Οπου κι αν βρίσκεστε σας αγαπάμε. Οι ρίζες είναι εδώ κι αυτό δεν αλλάζει, πώς να το κάνουμε!

    Φιλιά πολλά, πέρνα κι από μένα να γνωριστούμε

    reply comment
    • 🕔 13:24, 07.Apr 2011

      pepi Author

      Σε ευχαριστούμε newagemama.com! Σε γνωρίζουμε απλά δεν το ήξερες. Θα μιλήσουμε σύντομα!

      reply comment

Write a Comment