Τέταρτη στάση: Ντία Μέξη!

Τέταρτη στάση: Ντία Μέξη!

2 Comments 🕔08:13, 26.Jun 2011

Η Πηνελόπη είναι μία έξυπνη, σοφιστικέ Αθηναία, κληρονόμος τριών χιλιάδων χρόνων ελληνικής κουλτούρας, ιστορίας και δόξας. Όταν φεύγει στην Αγγλία για σπουδές, συναντά τον Τζόνι, γοητευτικό μεν, αλλά χωρίς αμφιβολία τυπικό Άγγλο. Τον ερωτεύεται, τον παντρεύεται και δημιουργούν οικογένεια. Μέχρις εδώ, όλα τέλεια! Πολύ γρήγορα όμως θα συνειδητοποιήσει ότι τώρα έχει να κάνει με έναν “ξένο” μέσα στο ίδιο της το σπίτι και επίσης ότι έχει μετακομίσει σε ένα περιβάλλον με κρύα κτίρια, αστείες υδραυλικές εγκαταστάσεις, παράξενους γείτονες και πολύ περίεργα… ήθη κι έθιμα. Η Πηνελόπη μπερδεύεται, απελπίζεται, κλαίει, αλλά κυρίως γελάει…

Ένα ξεκαρδιστικό βιβλίο για όποιον έχει μείνει στο εξωτερικό ή έχει γνωρίσει κάποιον με διαφορετική κουλτούρα ή απλώς αναρωτιέται γιατί οι ξένοι κάνουν τα πάντα με τόσο διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι εμείς οι Έλληνες…

Έτσι παρουσίαζεται το βιβλίο της νέας φίλης μας που φιλοξενούμε στο Mothers’ on Board. Η Ντία-Μέξη Jones είναι μία ακόμα Ελληνίδα μητέρα, που επέλεξε ή καλύτερα ακολούθησε το δρόμο μακριά από την πατρίδα. Και σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη που σας την παρουσιάζω. Πρόκειται για ένα πολυτάλαντο άνθρωπο που μιλώντας, έστω ηλεκτρονικά μαζί της, με εντυπωσίασε με την ηρεμία, την ευγένια και τη γενναιοδωρία του. Μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στην ΑΘήνα και το Λονδίνο και τον τελευταίο καιρό μένει στο Άμπου Ντάμπι (Abu Dhabi) με το Βρετανό σύζυγό της και τις δύο της κόρες. Διαβάστε τι είπε στο Alice on Board!

Tiny Happy people

Οι δύο κοσμοπολίτισσες πλέον και  λιγότερο αγγλιδούλες- Σοφία και Ιζαμπέλλα που φυσικά μιλούν ελληνικά!

Ποιά είναι η κύρια απασχόλησή σου;

Το επάγγελμά μου μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε που έχει ψώνιο με τα βιβλία, όπως έλεγε και ο αγαπημένος μου ποιητής και συνάδελφος Φίλιπ Λάρκιν, ακα βιβλιοθηκονόμος. Και επειδή ασφυκτιώ με το 9-5 ωράριο, δουλεύω ‘part-time’ και τις υπόλοιπες ώρες παίζω, όταν βέβαια με ‘παίζουν’ τα παιδιά μου.  Αλλά αυτό που κάνω χωρίς  σταματημό και ωράριο είναι η  κοινωνική κατασκοπία και η καταγραφή αυτής. Γράφω βιβλία, βιβλία με χιούμορ και καλό τέλος, γιατί έτσι μου αρέσει.

Μίλησέ μας λίγο για το συγγραφικό σου έργο

Το πρώτο μου βιβλίο ήταν ο ‘Τζόνι και εγώ’, Εμπειρία Εκδοτική : η Ελληνίδα Πηνελόπη στην Αγγλία, ερωτεύεται τον  ‘Αγγλο Τζόνι, τον παντρεύεται, μένει έγκυος και προσπαθεί  να προσαρμοστεί και να μεγαλώσει το μωρό της σε αυτό το καινούργιο κόσμο που λέγεται  Αλβιόνα. Η Πηνελόπη πολλές φορές απορεί, κλαίει αλλά κυρίως γελάει με όλα αυτά τα περίεργα πράγματα που της συμβαίνουν στο Νησί. Είναι ένα βιβλίο για όλους αυτούς που έχουν γευτεί από πολύ κοντά την εμπειρία μιας  διαφορετικής κουλτούρας.

Το δεύτερο είναι  το ‘Πηνελόπη online (στη διαδικασία έκδοσής του): Eίναι ένα βιβλίο για αυτούς που αναρωτιούνται, τι κάνουν οι άλλοι μισοί μέσα στις κοινωνικές πλατφόρμες του διαδίκτυο (blog, FB,twitter). Για αυτούς που είναι δικτυωμένοι και θέλουν να ταυτιστούν. Kαι για αυτούς που δεν είναι και ούτε θέλουν να είναι συνδεδεμένοι, έχει ‘περιέργες’ συνταγές φαγητών! Δηλαδή, είναι ένα βιβλίο γεμάτο χιούμορ για όλους, με κύριο θέμα το παιχνίδι ταυτoτήτων, τη διγλωσία  και την φιλία.

Και το τρίτο βιβλίο με το οποίο θα συμπληρωθεί και η τριλογία της Πηνελόπης,  θα είναι γύρω από τις περιπέτειες της Πηνελόπης στην Αραβία πoυ  πρόλαβε την αραβική άνοιξη.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκλησή σου ως μητέρα;

Ήμουν πανέτοιμη να γίνω μαμά, το ήθελα περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Είχα παρακολουθήσει από κοντά  άλλες μητέρες, είχα διαβάσει τουλάχιστον καμμία δεκαριά βιβλία και άρθρα στα περιοδικά και τα ήξερα όλα, έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Κανείς δεν μου είχε πεί ότι θα γίνω βαθύς γνώστης των Teletubbies, Shrek, Dr. Who κλπ., τουλάχιστον για τα πρώτα 6 χρόνια. Η μεγαλύτερη πρόκληση   είναι να μην ξεχνώ  το ρόλο μου σαν ‘coach’ και όχι κριτής. Δηλαδή να τις οδηγώ και να τις ενθαρρύνω σε αυτό που κάνουν και να αποφεύγω όσο το δυνατόν την κριτική.

Αντιμετώπισες δυσκολίες ως μητέρα στις ξένες χώρες;

΄Ηταν να γράψω ένα βιβλίο με τίτλο ‘Χωρίς Οικογένεια’  αλλά με το χρόνο ξεχάσθηκα, συνήθισα και χειραφετήθηκα. Στην αρχή,  όταν τα κορίτσια ήταν μωρά είχα θορυβηθεί με την ιδέα ότι δεν είχα κάποιον δίπλα μου να με συμβουλέψει ή να με βοηθήσει, έστω και λίγο, με το να πάρει αγκαλιά το ένα μωρό. Με υποστήριξε πολύ το κοινωνικό σύστημα της Αγγλίας. ΄Ηταν η ‘health visitor’ και η γιατρός που με συμβούλευαν σε όλα τα σχετικά με την υγεία  ακόμα και την συμπεριφορά των παιδιών και ο οργανισμός NCT (National childbirth Trust) που οργανώνει γκρούπ από μαμάδες για καφέ,  δηλαδή για κοινωνική αλλά και πρακτική υποστήριξη (θηλασμος κλπ). Αργότερα χρησιμοποίησα παιδικό σταθμό για λίγες ώρες τα πρωινά είτε για να δουλέψω, είτε για να μείνω λίγο μόνη μου να βρώ τον εαυτό μου. Είχα ανάγκη αυτό το διάλειμμα  για να λειτουργήσω πάλι με κέφι σαν μητέρα.

Αθήνα – Λονδίνο-Άμπου Ντάμπι: μιλησέ μας λίγο για αυτές τις σχέσεις

Τον ελεύθερο μου χρόνο  τον μοιράζομαι με τις δύο- κοσμοπολίτισσες πλέον και  λιγότερο αγγλιδούλες- κόρες μου, Σοφία και Ιζαμπέλλα και τον Βρετανό σύζυγο μου, μεταξύ ‘Αμπου Ντάμπι, Αθήνα και Λονδίνο. Οι κόρες μου έχουν ταυτίσει κάθε πόλη με κάτι συγκεκριμένο στο μικρό τους μυαλουδάκι: Το ‘Αμπου Ντάμπι είναι  οι ατέλειωτες διακοπές, ήλιος , θάλασσα και πισίνα και ένα μαγιό στη τσάντα. Η Αθήνα είναι η γλυκιά γιαγιά με την ανοιχτή αγκαλιά και  τα ελληνικά καλούδια της, άρρηκτος δεσμός με την Ελλάδα (μιλάνε ελληνικά και πάνε μια φορά την εβδομάδα στο ελληνικό σχολείο). Και το Λονδίνο  είναι η άνεση και η ανακούφιση  το να βρίσκεται κανείς  μέσα στο πετσί του.

Μου αρέσει να ταξιδεύω και ποτέ δεν παίρνω σαν απάντηση το ‘οχι’. Το όπλα που κουβαλώ πάντα μαζί μου είναι το λάπτοπ μου(εννοείται) και μαζί με αυτό την ευρηματικότητα. Το ένα βοηθάει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο που λέει η ελληνική παροιμία. Επειδή η ζωή μας συνήθως είναι ‘on board’ η μόνη αποσκευή που παίρνουμε  ο καθένας μας, είναι μια βαλίτσα μαλακή, καμπίνας (τύπου Κipling για το μαιμουδάκι) με ροδάκια για να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει κατα θέληση.

Θέλεις να μας εμπνεύσεις λίγο με τη διακόσμηση των δωματίων της Σοφία και της Ιζαμπέλα;

Στο δωμάτιο των κοριτσιών έχω κρεμάσει έργα(πόστερ) μεγάλων ζωγράφων, όπως Πικάσο και  βαν Γκόγκ με δρόμους,θάλασσες και ανοιχτούς ορίζοντες  για να ονειρεύονται και να εμπνέονται καινούργια μονοπάτια και δρόμους στη ζωή. Γιατί  στη ζωή πάντα υπάρχει ένα μονοπάτι   ν’ ανακαλύψουν όταν βρούν κλειστό τον κύριο δρόμο για την εκπλήρωση των στόχων τους.

Photo 1 Picasso:.La ville Chene-Roc a Juan-Les-Pins. H μικρή μου κόρη πιστεύει ότι μέσα στο σπίτι κάθε μέρα έχουν Χριστούγεννα και μετά πάνε στην πίσω μεριά, για μια βουτιά στη θάλασσα.

Photo 2. Van Gogh ‘Τhe Plain of La Crau with Peach Trees in Blossom’. Aυτό είναι μια σελίδα από ένα πολύ μεγάλο βιβλίο ‘coffee table’ με έργα του βαν Γκόγκ που το έχω τοποθετήσει επάνω στη μικρή βιβλιοθηκούλα της. Κάθε φορά γυρίζουν την σελίδα για μια διαφορετική εικόνα και αλλαγή ντεκόρ, εξαρτάται από τα κέφια της και τα κέφια μου.

Υπάρχει κάτι να προτείνεις σε μία οικογένεια αν επισκεφθεί το Άμπου Ντάμπι;

Το κέντρο του ΄Αμπου Ντάμπι δεν είναι φιλικός χώρος για τα παιδιά, όπως όλες σχεδόν οι  αμερικάνικες πόλεις στυλ ‘Λος Αντζελες’. Υπάρχουν βέβαια παιδότοποι, αλλά τους μισούς μήνες του χρόνου είναι αδύνατον να παραμείνει κανείς έξω για πολύ ώρα. Υπάρχουν όμως πολλά κλάμπ  με πολλές δραστηριότητες όπως γκρούπ θεάτρο/υποκριτικής, καγιάκιν , μπαλέτο  και ένα σωρό άλλα πράγματα. Αυτό με έχει σώσει! Ηταν η καλύτερη απόφασή μας να  γίνουμε μέλοι στο British Club που είναι και το καλύτερα οργανωμένο κλάμπ στο ΄Αμπου Ντάμπι για παιδιά. ΄Εχει κανείς την αίσθηση ότι ανήκει κάπου, ειδικά σε ένα χώρο όπως το Αμπου Ντάμπι, όπου το 90% είναι αλλοδαποί και το 10% των Εμιράτων και οι οποίοι  τελευταίοι είναι κρυμμένοι πίσω από υψηλούς τοίχους, αμπάγιες, ντις ντας, και αυτοκίνητα με μαύρα τζάμια.

Τώρα αν κάποιος μένει σε βίλα μέσα σε μεγάλα ΄κομπάουντ’ δημιουργεί κοινωνικό ιστό γρηγορότερα και έχει τα έξτρα ( πισίνες κλπ.)  Αυτές συνήθως είναι μακριά από το κέντρο. Εγώ μένω σε διαμέρισμα μέσα στο κέντρο και η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να αφήσω αυτή τη θέα!!!

Η Ντία διαθέτει 2 υπέροχα blogs που αξίζει να επισκεφθείτε: www.pinelopi.wordpress.com & www.Johnny-and-me.blogspot.com

Σε ευχαριστώ από καρδιάς Ντία!

you may also like:

2 Comments

  1. 🕔 11:13, 26.Jun 2011

    gaitanaki

    Απολαυστική!

    reply comment
  2. 🕔 16:50, 26.Jun 2011

    penelope

    Ωραία έκπληξη! Σε ευχαριστώ πολύ Πέπη:)

    reply comment

Write a Comment