Δε φημίζομαι για την νοικοκυροσύνη μου γενικά αλλά όταν πρόκειται για διασκέδαση ομαδική στην κουζίνα τότε τα δίνω όλα. Εδώ και χρόνια που η Αλίκη ήταν ακόμα πολύ μικρή της εμπιστευόμουνα- όχι πάντα με επιτυχία- τα μεγάλα μυστικά της ζαχαροπλαστικής και μαγειρικής μου τέχνης που ουσιαστικά δεν είναι άλλα από το συνδυάζουμε γεύσεις, αν φυσικά δεν ακολουθούμε κάποια συνταγή που και εκεί κάπως έτσι έιναι ο κανόνας, τα βάζουμε “στο περίπου” σε ένα μπωλ αν πρόκειται για γλυκά, τα χτυπάμε στο μίξερ και μετά στο φούρνο. Ε πόσο χάλια δηλαδή μπορεί να είναι το αλευράκι με το γαλατάκι τη ζαχαρίτσα και τη λιωμένη σοκολάτα, έ πόσο;

Έλα όμως που κάποιοι νόμισαν ή τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα θα πρέπει να τους συγχαρώ γιατί μάλλον θέλησαν να με ενθαρρύνουν σε αυτό το έργο που ξεκίνησα απλοικά και μου στείλανε αγαπημένο δωράκι: καλαθάκι ψάθινο υπέροχο για να βάλεις μετά περιοδικά ή λουλούδια στο μπαλκόνι, και μέσα εκτός από μερικά καλούδια της ΗΒΗ περιείχε και ένα υπέροχο σημειωματάριο συνταγών με το όνομά μου!!!!

Ω τι έμπνευση, τι ενθουσιασμός, πόσο όμροφη σκέψη…Να μην το τιμήσω δηλαδή; Και αυτό ακριβώς έκανα πριν από 2 περίπου Κυριακές που η διάθεσή μου βρισκόταν στα “πατώματα” και των παιδιών αντίστοιχα στις πιο ψηλές βουνοκορφές…Αφού διαβάσαμε με προσοχή την πολύ δύσκολη συνταγή αυτού του τόσο “περίπλοκου” κέικ πορτοκαλιού (βαθμός δυσκολίας 10 κάτω του μηδενός) ήμασταν όλες σε ετοιμότητα.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

2 φλιτζάνια αλεύρι
1 1/2 κουταλάκι του γλυκού baking powder
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1/2 φλιτζάνι λάδι
1 1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
4 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι και ξύσμα από 1 ή 2 πορτοκάλια
1/2 κ.γ τζίντζερ

Φορέσαμε όλες τα σκουφάκια του ζαχαροπλάστη από το αγαπημένο Kids’Cooking Club και ξεκινήσαμε τη συνταγή. Οι βοηθοί μου πάντα πλέον δύο (ευτυχώς δεν χρειάστηκε τον ένα βοηθό να τον έχω αγκαλιά): στην αρχή ο ένας ήταν λίγο μπερδεμένος αφού έψαχνε το αλεύρι εκεί στην τουαλέτα – Βάλια μου το αλεύρι είναι στην κουζίνα συνήθως- δικαιολογημένος ο κακομοίρης ήταν η πρώτη του φορά – αλλά μετά επανήλθε στην τάξη με τις σαφείς οδηγίες του Grand Chef και ανέλαβε δράση…

Η Αλίκη περισσότερο εξοικειωμένη με την ζαχαροπλαστική γνωρίζει πλεόν όλες τις μεθόδους ανάμιξης, βρασμού, γλασαρίσματος, “μπιγκ μπεν” (μπέν μαρί), δεσίματος ακόμα και αν ακόμα δεν ξέρει να δένει τα κορδόνια της. Βάζουμε λοιπόν τα αυγά, τη ζάχαρη, το baking powder και το αλάτι στον κάδο του μίξερ, τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μίγμα, και μετά προσθέτουμε σταδιακά το λάδι, το αλεύρι και στο τέλος τον χυμό πορτοκαλιού (εμείς στην περίπτωσή μας δεν προσθέσαμε τον χυμό ΉΒΗ γιατί τον είχαμε πιει – αλλά κάποια άλλη μάρκα). Ακόμα βέβαια και να μην τον είχαμε πιει, θα τον πίναμε επι τόπου αφού ο δεύτερος βοηθός ξέρει τώρα και 6η λέξη και δεν έιναι άλλη από τον “ΜΟ” βλέπε χυμό.

Κυρίως όμως προσπαθούμε να το διασκεδάζουμε, δοκιμάζοντας αυτό ο υπέροχο μίγμα με τα δάχτυλά μας ή το κουτάλι – πάντα φροντίζω να αφήνω μπόλικο στο τέλος για μερικές παραπάνω γουρουνιές!!!

Λαδώνουμε τη φόρμα του κέικ και ρίχνουμε το μίγμα. Σε λίγο θα έιμαστε έτοιμοι να το βάλουμε στο φούρνο που έχουμε προθερμάνει στους 180 βαθμούς.

Περιμένουμε υπομονετικά περίπου 40 λεπτά, και μετά θα είναι έτοιμο προς κατανάλωση – ε ας περιμένουμε και κανά 10λεπτο να κρυώσει λίγο. Εμείς προσθέσαμε λίγο χιόνι από πάνω – ξέρεις τώρα λίγη ζάχαραη άχνη που πολύ του πήγαινε. Η γεύση απλή και αποδεκτή για Μικρούς και Μεγάλους. Την επόμηνη ημέρα μάλλον έπρεπε να φτιάξουμε και άλλο…

HAVE FUN

xxx

Φτιάξαμε Chocolate Brownies Μπισκότα μαρμελάδας ή Jam Cookies Τι θα λέγατε για μία μηλόπιτα; Κέικ Καρότου - Μια γευστική διαφυγή