Ταξιδεύουμε για ρομαντισμό, ταξιδεύουμε για την αρχιτεκτονική και ταξιδεύουμε για να χαθούμε – Ray Bradbury

Βασική αρχή για κάθε ταξίδι ακόμα και όταν τα παιδιά σε συντροφεύουν. Αποχαιρετήσαμε τη χρονιά που μας πέρασε στα Βόρεια της χώρας μας, σε ένα τόπο που δεν είχαμε επισκεφθεί. Την Καστοριά, και την ευρύτερη περιοχή. Στην αρχόντισσα της λίμνης Ορεστιάδας, στο, σαν βγαλμένο από παραμύθι, Νυμφαίο και στις μοναδικές Πρέσπες.  Όχι με διάθεση λύτρωσης αλλά εορτασμού της ζωής, και της ομορφιάς της. Και εκεί στη λίμνη αν μπορούσαμε θα ρίχναμε και ένα κέρμα ευχή για υγεία και ευημερία.

Το ταξίδι μας σύντομο αλλά γεμάτο. 2 ολόκληρα 24ωρα μας ήταν αρκετά για να πάρουμε μια γεμάτη γεύση της περιοχής αλλά και να δώσουμε μια υπόσχεση επιστροφής την Άνοιξη όταν τα χρώματα θα μεταμορφώσουν αυτό το μαγικό τόπο.

1η μέρα – Προϊστορικός Οικισμός Δισπηλιού, Οινοποιείο και Νυμφαίο

Μια κοντινή βόλτα σε ένα μακρινό παρελθόν. Ο προϊστορικός οικισμός στο Δισπηλιό μας περίμενε για ξενάγηση και περιήγηση σε έναν κόσμο που μόνο να φανταστούμε μπορούμε. Μόλις 8 χλμ έξω από την Καστοριά (λίγο πριν την είσοδο της πόλης), συναντήσαμε ένα υπαίθριο οικομουσείο, μια πιστή αναπαράσταση του λιμναίου οικισμού που τυχαία ανακαλύφθηκε τυχαία το 1932.

Πρόκειται για έναν από τους από τους αρχαιότερους λιμναίους οικισμούς που έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη και τοποθετείται γύρω στο 5.500 π.Χ. Καλύβες από κορμούς δένδρων, σχοινί, λάσπη της λίμνης και άχυρα τα βασικά δομικά υλικά που στο εσωτερικό τους βρίσκονται αντικείμενα καθημερινής χρήσης, πιστά αντίγραφα των ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Πήλινα αγγεία, όπως κύπελλα, φρουτιέρες και χύτρες καθώς και εργαλεία που είναι φτιαγμένα από πυριτόλιθο ή οστά συμπεριλαμβάνονται στα εκθέματα. Τα αυθεντικά εκτίθενται στο κτίριο του μουσείου που βρίσκεται μέσα στο χωριό Δισπηλιό.

Εκεί νιώθεις πως κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Αξίζει κάθε λεπτό η παραμονή σου εκεί. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Τηλ. : 2467021910

Βόλτα στο Οινοποιείο Στεργίου

To πρώτο βράδυ που φθάσαμε στο ξενοδοχείο μας, μια από τις κοπέλες στο σαλόνι μου πρότεινε να δοκιμάσω το λευκό κρασί Άσπρη Πέτρα, οίνος ξηρός και βιολογικός. Με μια μικρή επιφύλαξη συμφώνησα και τελικά η γεύση του με αποζημίωσε. Το βράδυ στο εστιατόριο (σημ. Το Στέκι της παρέας που προτείνω ανεπιφύλακτα για φαγητό) το ζητήσαμε πλέον επώνυμα για να συνεχίσουμε τη βραδιά μας χτίζοντας μια προσωπική ιδιότυπη σχέση μαζί του. Και αυτό γιατί αν και ξηρό, τα αρώματά του πλούσια.

Το επόμενο πρωι αναζητήσαμε πληροφορίες για το Κτήμα Στεργίου, επικοινωνήσαμε μαζί τους και το επισκεφθήκαμε. Ο αμπελώνας εκτείνεται σε μια έκταση 60 στρεμμάτων στην Μεταμόρφωση Καστοριάς σε υψόμετρο 680 μέτρα και φυσικά η αύρα της λίμνης επηρεάζει το μκροκλίμα του αμπελώνα.

Η ξενάγηση και περιγραφή της παραγωγικής διαδικασίας από τον γλυκό και ζεστό μπαμπά κο Στεργίου με τη σιωπηρή συντροφιά της κόρης Αφροδίτης που τελικά αποδείχθηκε περισσότερο έμπειρη από όσο αρχικά έδειχνε μας άφησε με μια εξαιρετική ανάμνηση. Δεν ήταν τόσο ο χώρος, όσο η αγάπη και το μεράκι που νιώθεις πως έχει διαποτίσει αυτό το κτήμα. Κρασιά που έχουν κερδίσει πολλαπλές διακρίσεις στο εξωτερικό.

«Στα διαλεχτά χώματα της Μακεδονικής γης στους πρόποδες του όρους Βιτσίου, στη νότια πλαγιά απέναντι από τη λίμνη της Καστοριάς και σε υψόμετρο 680μ. βρίσκεται ο αμπελώνας της οικογένειας Στεργίου που αποτελεί υπόδειγμα βιολογικής αμπελοκαλλιέργειας, σύμφωνα με τις σημερινές διεθνείς τάσεις για σεβασμό στον άνθρωπο, στον καταναλωτή και στο περιβάλλον» αναφέρει η ιστοσελίδα τους.

Δοκιμάσαμε όλες τις ετικέτες, και οι τολμηροί και το τσίπουρό, προμηθευτήκαμε από 2 κιβώτια μπουκάλια (το λευκό και το ροζέ του είναι καταπληκτικά, ενώ η ετικέτα με το όνομα Metamorphoses με την οποία και ταξιδεύει στο εξωτερικό ήταν τα αγαπημένα μας) η κάθε οικογένεια και τους αποχαιρετήσαμε.

Νυμφαίον και Φαγητό στο Ξινό Νερό

Σε απόσταση περίπου 35 χλμ από την Καστοριά, μέσω μιας όμορφης φιδίσιας διαδρομής, βρίσκεται το Νυμφαίον. Σε ύψος 1350 μέτρα το Νιβέστα ή Νέβεσκα σύμφωνα με την παλαιότερη ονομασία του, θεωρείται από το 1978 διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός και σύμφωνα με την UNESCO ένα από τα 10 ομορφότερα χωριά της Ευρώπης.
Δεν είχα βρεθεί πότε ξανά εκεί, και η εικόνα που αντίκρυσα μόνο βγαλμένη από τα παραμύθια θα μπορούσε να είναι.

Εικόνα μιας Ελλάδας που δεν έχουμε εμείς οι νεότεροι προλάβει και που πιθανώς δεν θα ξαναδούμε, μια εικόνα χωρίς κανένα ψεγάδι, σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον και με μια ηθελημένη αισθητική ομοιομορφία.
Πέτρινα επιβλητικά αριστοκρατικά κτίρια αναστηλωμένα με πλάνο και σχέδιο, με πράσινες στέγες από λαμαρίνα για να συγκρατούν το χιόνι, πέτρινα καλντερίμια που σα καλωσορίζουν από την είσοδο κιόλας του οικισμού με την επιβλητική αψίδα να σε υποδέχεται. Κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε αν βρισκόμασταν σε κάποιο θεματικό πάρκο της Disneyland.

Περπατήσαμε στο κεντρικό καλντερίμι μέχρι την κεντρική πλατεία απολαμβάνοντας και το πρώτο μας χιόνι ανάμεσα σε γέλια και κυνηγητά, φθάσαμε στη Νίκειο Σχολή σήμα κατατεθέν του χωριού- η οποία αποτελεί πλέον συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ενώ ύστερα από πρωτοβουλία του Γιάννη Μπουτάρη, στο κτήριο της Νικείου Σχολής ιδρύθηκε και λειτούργησε ο «Αρκτούρος», ένα μοναδικό στο είδος του περιβαλλοντικό κέντρο για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος.

Στο κέντρο αυτό λειτουργεί καταφύγιο για καφέ αρκούδες σε μια περιφραγμένη έκταση δάσους 50 στρεμμάτων, που θυμίζει το φυσικό τους περιβάλλον. Δυστυχώς οι χαμηλές θερμοκρασίες εκείνη την ημέρα αλλά και το ενδεχόμενο να μην δούμε καμία αρκούδα, μας απέτρεψαν από την κάθοδό μας προς τον Αρκτούρο.

Περισσότερα για τον Αρκτούρο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Απολαύσαμε μια ζεστή σοκολάτα καθένας και μια λεμονόπιτα στο Enterne Café και συνεχίσαμε τη διαδρομή μας.

Μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω, επιστρέφοντας στο βασικό οδικό δίκτυο, περνώντας το Λέχοβο βρίσκεται το χωριό Ξινό Νερό που εκτός από το ομώνυμο ανθρακούχο νερό, φυλάσσεται από ότι καταλάβαμε και ένα μυστικό «διάσημο» – το εστιατόριο του Κοντοσώρου. Εκεί λοιπόν θα φας τοπική Μακεδονική κουζίνα σε εκλεκτά και προσεγμένα πιάτα – εγώ έφαγα το νοστιμότερο ριζότο με κολοκύθια που έχω φάει ποτέ μου. Αν λοιπόν οι οδικές διαδρομές δεν αποκλείονται από το ταξιδιωτικό μενού σου, τότε κάνε ένα πέρασμα από εκεί.

2η Μέρα – Βόλτα στις Πρέσπες και Φαγητο στον Αγ. Γεράσιμο

Πάντα με σημείο αφετηρίας μας τη Καστοριά ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας προς τις Πρέσπες, μια διαδρομή περίπου 45 χλμ από την πόλη της Καστοριάς. Με την πυξίδα μας στραμμένη στο βορειοδυτικό σημείο του ορίζοντα προχωρούσαμε όλο και πιο κοντά στη γειτονική Αλβανία με τις οδικές ταμπέλες να μας το θυμίζουν συχνά.

Στα βορειοδυτικά σύνορα της Ελλάδας απλώνεται επιβλητικά η ομορφιά της Μικρής και της Μεγάλης Πρέσπας. Η Μεγάλη Πρέσπα, η μεγαλύτερη λίμνη των Βαλκανίων, βρίσκεται σε υψόμετρο 853 μ., έχει μέγιστο βάθος 50 μ. και καλύπτει έκταση 288 τ.χλμ. Το σημείο είναι γνωστό και ως τριεθνές, αφού το 22% ανήκει στην Ελλάδα, το 60% στα Σκόπια και το 18% στην Αλβανία. Η Μικρή Πρέσπα έχει έκταση 44 τ.χλμ. και ένα πολύ μικρό τμήμα της ανήκει στην Αλβανία.

Μέχρι να φθάσουμε εκεί, συναντήσαμε την περιοχή Κορέστεια με το χωριό Μελάς όπου και διατηρείται το Μουσείο αφιερωμένο στη μνήμη του Παύλου Μελά και το χωριό Γάβρος που μοιάζει να είναι βγαλμένο από κινηματογραφική ταινία. Η Γάβρος είναι ένα από τα εγκαταλειμμένα χωριά της Καστοριάς, καθώς οι περισσότεροι κάτοικοι με το τέλος του εμφύλιου πολέμου, μετανάστευσαν κυρίως στην Αυστραλία και τον Καναδά. Όσοι παρέμειναν ίδρυσαν το απέναντι χωριό, Κορέστεια το όνομά του. Αν είχαμε λίγο περισσότερο χρόνο θα ήθελα να το περπατήσω και να χαθώ για λίγο στο χρόνο. Το χωριό πρωταγωνιστεί στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά».

Άφιξη στον Αγιο Αχίλλειο που φυσικά και είναι και το πιο «κοσμικό» και τουριστικό μέρος της περιοχής με τη θρυλική και πιο πολυφωτογραφημένη πεζογέφυρα των 650 μέτρων να έχεις λάτρεις παντού. Με το θερμόμετρο στους μηδέν βαθμούς και τον αέρα να μας χτυπάει το πρόσωπο διασχίσαμε τη γέφυρα αναπνέοντας φύση. Ο πλούτος του τοπίου, της φύσης μοναδικός. Δεν θα σου αναφέρω τις εκκλησίες και τα χαλάσματα γιατί το τοπίο και με μηδενικά κτίσματα είναι μοναδικό.

Και αφού προμηθευτήκαμε ως οφείλαμε τα φασόλια μας και τους γίγαντες, προχωρήσαμε στον Άγιο Γερμανό για φαγητό δίπλα στο Τζάκι στην ομώνυμη ταβέρνα. Είχε αρχίσει να χιονίζει ελαφρώς αλλά αυτό δεν εμπόδισε τα παιδιά να παίξουν στην αυλή και εμάς να αφοσιωθούμε στα φοβερά παιδάκια, και τις σούπες που μας περίμεναν.
Ο Άγιος Γερμανός είναι η πρωτεύουσα των Πρεσπών – ένα μικρό χωριό χτισμένο ανάμεσα σε μικρά ποτάμια, που οφείλει την ονομασία του στον ομώνυμο ναό του 10ου αιώνα που κοσμεί στο κέντρο της πλατείας.

3η Μέρα – Βόλτα στην Καστοριά στη Σπηλιά του Δράκου και στο Ντολτσό

Αφού καλωσορίσαμε τη νέα χρονιά, αφήσαμε την πρώτη ημέρα και λίγο πριν τη αναχώρησή σας μια βόλτα στην πόλη της Καστοριάς. Μια πόλη που κρύβει καλά τις ομορφιές της αφού με την πρώτη ματιά δε σε κερδίζει. Η άναρχη δόμηση, τα κακής αισθητικής σπίτια και τα αυτοκίνητα που βρίσκοντας παρκαρισμένα σε οποιαδήποτε σημείο της, είναι στοιχεία που θα σε αποθαρρύνουν να τη γνωρίσεις. Αν ρίξεις όμως μια ματιά δεξιά προς τη λίμνη τότε θα νιώσεις να ανακουφίζεσαι. Γιατί σε τούτη την πόλη έχει χαρισθεί απλόχερα ένα μοναδικό θείο δώρο – το φυσικό κάλλος.

Η λίμνη, ενταγµένη στο δίκτυο «Natura 2000» αποτελεί Μνηµείο Φυσικού Κάλλους και θεωρείται μια από τις οµορφότερες των Βαλκανίων. Ο στενός παραλίµνιος δρόµος, ανάµεσα σε οξιές και πλατάνια, µμοιάζει σχεδόν απόκοσµος δίπλα στα ήρεµα νερά που σφύζουν από όμορφα πτηνά. Τη διαδρομή την κάναμε με το αυτοκίνητο προς το Σπήλαιο του Δράκου και την εκκλησία τη Μαυριώτισσα. Υπόσχεση την άνοιξη να την επισκεφθούμε πάλι ώστε να την απολαύσουμε το ποδήλατο. Εκεί μπορείς να απολαύσεις και ένα ταξίδι στο χρόνο στη συνοικία Ντολτσό.

Ντολτσό

Για μια ακόμη φορά η πιο παλιά συνοικία της πόλης είναι και η πιο γραφική. Γιατί εκεί συναντάς τα αναστηλωμένα αρχοντικά της πόλης που κάποτε δέσποζαν ανεξάρτητα και υπερήφανα–άλλα νεοκλασικά και άλλα πιστά στη µακεδονίτικη αρχιτεκτονική–, αξιόλογα µμουσεία και λιθόστρωτα καλντερίμια που σε προσκαλούν να τα γνωρίσεις και να χαθείς σε αυτά. Εκεί συναντάς αρχοντικά και λαϊκά της λεγόμενης βαλκανικής αρχιτεκτονικής του 17ου έως και 19ου αιώνα, αλλά και νεοκλασικά του πρώιμου 20ού αιώνα, τα αρχοντικά Μπασσάρα, Νάτζη, Βεργούλα και Σκουτάρη και το αρχοντικό Πηχεών, που φιλοξενεί το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα αλλά και το Λαογραφικό Μουσείο.

Ο οργανισμός Europa Nostra και το Ινστιτούτο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ευτυχώς πρόλαβαν και προστάτευσαν αυτό το μοναδικό σημείο, όταν ανακοίνωσαν ότι η Παλιά Πόλη της Καστοριάς (το Ντολτσό στη νότια παραλία, το πλέον χαρακτηριστικό και καλύτερα διατηρημένο κομμάτι της, και το Απόζαρι στη βόρεια παραλία) ανήκει στα πιο επαπειλούμενα μνημεία της Ευρώπης.

Σπηλιά του Δράκου

Το σπήλαιο βρίσκεται στις όχθες της λίμνης, και η παράδοση θέλει την σπηλιά, να είναι ένα χρυσορυχείο το οποίο φύλαγε, άγρυπνος φρουρός ένας δράκος.
Η είσοδος του σπηλαίου ανακαλύφθηκε το 1954, ενώ η χαρτογράφηση του έγινε το 1968. Το μεγαλύτερο βάθος από την είσοδο φτάνει τα 18 μ και στο εσωτερικό του υπάρχουν 10 αίθουσες διαφόρων διαστάσεων, 7 υπόγειες λίμνες και 5 σήραγγες. Κατά την περίοδο των εργασιών που έγιναν στο σπήλαιο, ανακαλύφθηκαν οστά, αρκούδας των σπηλαίων, που χρονολογούνται 10.000 χρόνων.

Η Μονή Παναγίας Μαυριώτισσας

Λίγο πιο κάτω επισκεφθήκαμε τη Μονή Παναγίας Μαυριώτισσας, που είναι χτισµένη το 1802. Η ομορφιά της εκτός από την τοποθεσία που βρίσκεται είναι και οι περίτεχνες τοιχογραφίες του καθολικού καθώς και εκείνες στον εξωτερικό χώρο, που απεικονίζουν αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Ανάψαμε κεράκια, τις θαυμάσαμε και η Βάλια μιμούμενοι τους άλλους επισκέπτες έγραψε σε ένα χαρτάκι τα ονόματα των αγαπημένων της Υπέρ Υγείας…..

Καλή χρονιά με υγεία, ευημερία, πολλές εκπληρωμένες ελπίδες και πολλές περιπλανήσεις σε μέρη νέα ή παλιά αλλά με φρέσκια ματιά

Φωτογραφίες: Πέπη Νικολοπούλου

Μια επίσκεψη στον Μικρό θέατρο της Επιδαύρου - Εικαστική εγκατάσταση «Ιεροί λόγοι / Covid-19» Κάστρο Ρίου ή Κάστρο του Μοριά - Μια επίσκεψη στην (πρόσφατη) ιστορία μας Ocean en Illumination - Μια διαδρομή μαγευτική ανάμεσα σε γιγαντιαία φωτεινά γλυπτά των θαλασσών Πάτμος, το νησί της Αποκάλυψης - 6 μοναδικά σημεία