Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

η μαμά μου (ο μπαμπάς μου λιγότερο) έχει αγχωθεί πολύ με τα φετινά μου Χριστουγεννιάτικα δώρα και έχει ήδη αρχίσει την έρευνα σε όλα τα διαδικτυακά και μη καταστήματα, σκέφτεται όλα εκείνα με τα οποία η αδελφή μου είχε στην ηλικία μου γελάσει αλλά ένα σου λέω: δε μοιάζουμε καθόλου σε αυτά με την αδελφή μου – μόνο λίγο στα χρώματα. Επίσης έχω να σου πω ότι δεν δίνω την παραμικρή σημασία σε όλους αυτούς τους κύβους με τους αριθμούς και τα γράμματα που κατά καιρούς μου φέρνει στο σπίτι – προσπαθεί να μου μάθει να τα στοιβάζω το ένα στην πλάτη του άλλου αλλά εγώ βρίσκω περισσότερο διασκεδαστικό να τα βάζω στο κεφάλι μου, να τρέχω και μετά να πέφτω πάνω στους τοίχους.

Για αυτό λοιπόν αν θέλεις πραγματικά να κάνεις ένα μικρό κοριτσάκι 17 μηνών ευτυχισμένο που έχει και το όνομά σου, άκουσέ με προσεκτικά: διάβασε τη λίστα μου και γέμισέ μου ένα σάκο με τα αντικείμενα που σου περιγράφω. Μην παραλείψεις ούτε ένα σε παρακαλώ. Α και γράψε με κεφαλαία γράμματα το όνομά μου γιατί αν η μαμά και ο μπαμπάς τα δούν θα νομίζουν ότι είναι δικά τους και θα τα καταχωνιάσουν πάλι σε συρτάρια και ντουλάπια που νομίζουν ότι δεν ξέρω πως να ανοίγω – είναι και οι δύο γελασμένοι. Η σειρά που στα αναφέρω είναι τυχαία Παππού Βασίλη γιατί ΟΛΑ τα θέλω.

ΝΟ 1. Παγωτό που γυρίζει το πάνω μέρος του

Ένα παγωτό Παππού Βασίλη που ο μπαμπάς μου, μου το αρπάζει συνέχεια από τα χέρια δείχνοντάς μου τις μασχάλες του. Μα τι εννοεί; Μετά κουνάει τα χέρια του και φωνάζει κάτι για το στόμα μου. Όχι στο στόμα μάλλον γιατί προσέχει τη σιλουέτα μου αλλά εγώ αγαπώ πολύ τα παγωτά παππού Βασίλη. Καμιά φορά έχει και ένα καπάκι από πάνω που δεν καταλαβαίνω γιατί το έχει αλλά όταν μεγαλώσω θα πως στις εταιρείες παγωτού ότι δεν χρειάζεται να το βάζουν. Είναι περιττό και κουράζει πολύ τα παιδιάκια – μέχρι να το βγάλουν έχει φθάσει βράδυ και πρέπει να πάνε για ύπνο.

ΝΟ 2. Μπιμπερό τοσοδούλικο

Κάθε βράδυ η μαμά με πιέζει και μου κρατάει τα χέρια για να το αδειάσει μέσα στη μύτη μου. Κοτζάμ γυναίκα και δεν έχει ακόμα καταλάβει ότι τα τοσοδούλικα μπιμπερό είναι για το στόμα και αυτά και όχι για τις μύτες. Τις τελευταίες ημέρες όμως σαν να της έχω κινήσει λίγο την υποψία και δίνει ένα σε εμένα και ένα κρατάει για τη μύτη μου. Εμμονή και αυτή παππού μου Βασίλη. Για αυτό σου λέω φέρε μου μερικά γιατί τα αγαπώ- άσε που ταίζω με αυτά και όλα τα ζωάκια στο κρεβάτι μου.

ΝΟ 3. Μασουλίτσα η γλυκούλα

Λοιπόν αυτό το μικρό στρογγυλό πραγματάκι με την ουρίτσα, ο μπαμπάς το βάζει στο αυτί του αλλά εγώ μετά του το παίρνω γιατί απολαμαβάνω να το γλύφω και να το δαγνώνω. Και κάθε εβδομάδα, μοιάζει με καινούργιο σαν να έχει κάνει face lift όπως τα αυτοκίνητα – ξέρεις τι σημαίνει αυτοκίνητο παππούλη Βασίλη ή έχεις μείνει ακόμα στους τάρανδους. Θύμισέ μου κάποια ημέρα να σου μιλήσω για αυτά γιατί ίσως η ζωή σου να γίνει ευκολότερη κάνοντας χρήση τους.

ΝΟ 4. Φίδια πλαστικά με δύο μεγάλα δόντια

Κάθε φορά που τα πλησιάζω, είτε αυτά που είναι κάτω από το γραφείο του μπαμπά, είτε δίπλα εκεί στο κρεβάτι της μαμάς αλλά και τώρα στο μεγάλο δέντρο που έχουν βάλει στο σαλόνι, όλοι τρέχουν πανικόβλητοι και φωνάζουν “τζιζ και τζιζ”. Μα γιατί παππού Βασίλη μου δεν αγαπούν αυτά τα χαριτωμένα φιδάκια; Και τα λυπάμαι γιατί μου θυμίζουν τον εαυτό μου πριν μερικούς μήνες που δεν είχα δόντια: μα μόνο δύο δόντια; Tι κρίμα. Δίπλα τους υπάρχει πάντα και ένα κόκκινο κουμπάκι που πάω που και που και το πατάω και εκείνη τη στιγμή πραγματικά τρελαίνοται όλοι μέσα στο σπίτι. Φέρε μου λοιπόν μερικά δικά μου γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα μάθει να μοιράζονται!

ΝΟ. 5 “Παντ πάντ” το αθάνατο

Το γυρίζω και μαζί γυρίζει και η εικόνα. Γλυστράω πάνω του τα δάχτυλά μου και όλα αλλάζουν. Μα τι μαγεία παππούλη μου.Έχει ζωάκια σε διάφορες πόζες που αν τα χαιδέψω αυτά βγάζουν αστεράκια και κάνουν διάφορους ήχους, έχει μουσικά όργανα που τα βάζουμε με την Αλίκη και χορεύουμε και πολλά άλλα υπέροχα. Αλλά όλο το κρύβουν και αυτό και όταν θέλουν να το χρησιμοποιήσουν, ειδικά η μαμά τα βράδια, κάτι λένε στα κινέζικα αλλά εγώ πιάνω το “άι” και αμέσως κλαίω γιατί μόνο έτσι θα μου το δώσουν για λίγο.

ΝΟ. 6 Αστείο κασκόλ

Αυτό το πράγμα είναι πολύ super. Στο σπίτι μας, υπάρχει σε πολλά δωμάτια αλλά σε διαφορετική θέση. Σε κάποιο δωμάτιο, κρέμεται στον τοίχο ενώ σε ένα άλλα, το βρίσκεις στο πάτωμα ή πάνω στον καταρράκτη νερού. Όταν όμως μπαίνω με την Αλίκη στην τουαλέτα κάνουμε πάρτυ! Το τραβάω όλο, αυτό τρέχει χαρούμενο στα πλακάκια και μετά το δένω γύρω από το λαιμό μου και το κάνω κασκόλ ή τυλίγω τα πόδια μου και φτιάχνω παπούτσια. Παππούλη Βασίλη αυτό είναι το καλύτερο παιχνίδι. Γιατί όμως η μαμά και ο μπαμπάς δεν παίζουν καθόλου με αυτό;

ΝΟ. 7 Σφυριχτρούλης

Είναι βαρύ αλλά έχω αρχίσει πλέον και το κρατάω πιο εύκολα χωρίς να μου πέφτει από το χέρι. Το κρατάω συνέχεια και σφυρίζει και το αφήνω μόνο όταν σταματήσει να σφυρίζει. Σιγά σιγά νομίζω ότι θα μπορώ να το παίρνω και μαζί μου στην παιδική χαρά και ίσως με ένα κορδόνι να είναι καλύτερα. Νομίζω ότι όταν σταματάει να σφυρίζει, χρειάζεται λίγο ύπνο.

ΝΟ. 8 Τα γυαλιά

Τα φοράει ο μπαμπάς αλλά και η γιαγιά όταν έρχεται στο σπίτι και βλέπει το μεγάλο κουτί στον τοίχο. Θέλω να τους τα βγάζω και να τα βάζω στο κεφάλι μου, να τους τα κρύβω κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ αλλά και κάτω από το κρεβάτι. Τα αγαπάω παππούλη Βασίλη. Στείλε μου μερικά να έχω. Αλλά αυτά όμορφα και απλά όπως της φωτογραφίας, γιατί η μαμά φοράει κάτι άλλα μεγάλα με χρώματα και ελατήρια και έρχεται πάνω μου γελώντας αλλά εγώ δεν το βρίσκω και πολύ αστείο αφού είναι μεγάλα και δεν χωράνε κάτω από το κρεβάτι.

ΝΟ. 9 Αυτό εδώ

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί αυτά τα μαλλιά δεν έχουν κεφάλι. Στηρίζονται σε αυτό το ξύλο που η Ντιάνα το παίρνει και χαιδεύει κάτι στο πάτωμα. Το πηγαίνει βόλτα στο μπαλκόνι και πάντα του βάζει από πάνω ένα πλαστικό καπέλο. Εμένα μου αρέσει να το κρατάω, να το γλύφω, να του βάζω λαστιχάκια και λίγο να το διασκεδάζω γιατί όλο μόνο του το αφήνουν εκεί έξω στο κρύο.

ΝΟ. 10 Και αυτό

Έχω σταματήσει να παίζω γιατί η μαμά παθαίνει υστερία και φωνάζει ΚΑΚΑ ΚΑΚΑ! Μα πως να της εξηγήσω ότι δεν έχω κάνει κακά απλά θέλω να βγάλω αυτά τα χαρτάκια από μέσα και να παίζω. Στείλε μου λοιπόν ένα δικό μου γεμάτο χαρτάκια μήπως και η μαμά ηρεμήσει.

Σε ευχαριστώ πολύ παππούλη Βασίλη για όλα τα δώρα που θα μου στείλεις. Α και κοίτα το παντ παντ να το στείλεις και στην Αλίκη γιατί το αγαπάει και δεν θέλω να τσακωνόμαστε!

χχχ

Υ.Γ. Θα χαρώ πολύ να μοιραστείτε μαζί μας εκείνα τα μικρά ή μεγάλα αντικείμενα που υπάρχουν στη λίστα του δικού σας 17μηνου μικρού παιδιού – η μαμά της!

Ποιοί είναι οι Μικροί μας ήρωες και τι χρειάζονται; Η άλλη όψη... Click Love Γράμμα στον Άγιο Βασίλη και όχι μόνο!