
Ζαγοροχώρια – Μια επίσκεψη στο Πάπιγκο και 4 πράγματα που θα απολαύσετε
Ζαγοροχώρια – Μια επίσκεψη στο Πάπιγκο και 4 πράγματα που θα απολαύσετε
46 πέτρινα ορεινά χωριά συγκεντρωμένα σε ένα μόνο μέρος στην Ελλάδα που εντυπωσιάζει όποια εποχή και αν επιλέξει κανείς να το επισκεφθεί. Τα Ζαγοροχώρια, μια περιοχή σχεδόν κυκλική που σε αγκαλιάζει με πρόθεση να σε φιλέψει ομορφιά, γοητεία και περιπέτεια, ένα όνομα που ετυμολογικά προέρχεται από το σλαβικό «Ζα Γκόρα» (За Гора) που σημαίνει «πίσω από το βουνό» ή πιο σωστά «ο τόπος πέρα από το βουνό» σε καλούν να τα γνωρίσεις, σε μαγνητίζουν από την πρώτη σου κιόλας συνάντηση και θέλεις να επιστρέφεις για να μην αφήσεις σπιθαμή τους ανεξερεύνητη.
Μετά από 18 χρόνια, τότε με τους αγαπημένους μου φίλους, τη χρονιά της επιστροφής μας από τα highlands της Σκωτίας, όταν ακόμα τυπώναμε τις φωτογραφίες και γράφαμε πάνω στους πορτοκαλί φακέλους την ημερομηνία και τον προορισμό, τώρα με τους νέους αγαπημένους (που ούτε καν πιθανότητα δεν ήταν τότε) και με ψηφιακά μέσα καταγραφής αναμνήσεων παρά μάσχαλα, τα επισκεφθήκαμε. Διαφορετικές ανάγκες, περισσότερα πρόσωπα και απαιτήσεις και με εντονότερη διάθεση εξερεύνησης ενός τόπου μαγικού. Κεντρικό σημείο της επίσκεψής μας το Πάπιγκο.
Μετά από αυτό το μικρό έστω ταξίδι, δίνοντας υπόσχεση να ξαναπάω σύντομα, κατέγραψα 4 εμπειρίες που αξίζει να βιώσεις στον μαγικό αυτό τόπο.
Πεζοπορίες – Πολλές και άκρως συναρπαστικές
Καθώς το μέρος διαμονής μας ήταν το Μεγάλο Πάπιγκο η επίσκεψη στο μικρό σε απόσταση 3 χλμ ήταν αναπόφευκτη και έγινε ανήμερα του Πάσχα, καλεσμένοι σε φίλους στο χωριό. Ηλιόλουστη ημέρα και εμείς να κατηφορίζουμε/ανηφορίζουμε το δρόμο με συνεχείς στάσεις με πιο σημαντική εκείνη στη μέση περίπου της διαδρομής, στο ρέμα του Ρογκοβού και στις διάσημες κολυμπήθρες του, τις Οβίρες.
Zagorohoria – A visit to Papigo and 4 things to enjoy
46 stone-built mountain villages, concentrated in one place in Greece, that impresses any time, if anyone chooses to visit it. Zagorohoria, looks like a circular region that embraces you with its beauty, charm and adventure. Its name etymologically derives from the Slavic “Za Gora” (For the Forest) that means “behind the mountain” or more correctly ” place beyond the mountain” magnetizes you from your first meeting and you want to come back to pursuit the unexplored part.
After 18 years that Ihad initially visited then with my beloved friends, back then after the return from the Scottish Highlands, when we still printed the pictures and wrote on the orange envelopes the date and the destination, today with my new favorites and digital means of recording memories, we visited them again. Different needs, more people and demands, and more intense exploration of a magical place. Central point of our visit to Papigo.
4 experiences worth living in this magical place.
Hikes – Many and extremely exciting
As our place of stay was Megalo Papigo, the visit to the small Ppaigo whisch is only 3km away, was inevitable. Sunny day and we can descend / climb the road with constant stops. The most enjoyable one was around in the half way in the rocky stream and in its famous swimming pools, Ovirs.
Πρόκειται για μια σειρά από μεγάλες, φυσικές πισίνες που το νερό έχει λαξέψει στον βράχο και το καλοκαίρι, ιδίως τον Αύγουστο, κατακλύζονται από κολυμβητές – φαντάζομαι πως μετά την Σαμοθράκη, αυτή θα είναι μια εξίσου υπέροχη εμπειρία. Το συγκεκριμένο ρέμα προέρχεται από την δυτική κορυφή της Τύμφης, τον Λάπατο και περνάει ανάμεσα στα δύο χωριά, το Μικρό και το Μεγάλο Πάπιγκο.
Μπορεί κανείς να συνεχίσει τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο, ή να επιλέξει το μικρό μοναπάτι δίπλα στο ποτάμι με το μικρό γεφυράκι γνωστό ως το γεφυράκι του Λώλη – Κτίστηκε το 1854, από τον Αναστάσιο Λώλη.
Large, natural swimming pools that swamped by swimmers i summer – I imagine that after Samothraki, this will be an equally wonderful experience. This stream flows from the western tip of Tymphos, Lapathos and passes between the two villages, Mikro and Megalo Papigo.
One can continue the asphalt road, or choose the small hillside next to the river with the small bridge known as the Loli Bridge – Built in 1854 by Anastasios Lolis.
Για πεζοπορία ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν διαδρομές γύρω από το χωριό, μονοπάτια στο Ζαγόρι και η περίφημη σκάλα του Βραδέτου.
– Μικρό Πάπιγκο – Δρακόλιμνη: 3 h (χωρίς την επιστροφή).
– Μικρό Πάπιγκο – Γκαμήλα: 5 h (χωρίς την επιστροφή).
– Μονοδένδρι – Μικρό Πάπιγκο: 7 h (διάβαση Χαράδρας Βίκου).
– Γέφυρα Κλειδωνιάς – Γέφυρα Παπίγκου: 2.30΄ h.
– Άνω ή Παλιά Κλειδωνιά – Μεγάλο Πάπιγκο: 2 h.
– Καπέσοβο – Βραδέτο: 1.30 h (με την επιστροφή).
– Βίκος – πηγές Βοϊδομάτη: 1. 30 h (με την επιστροφή).
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τις προτεινόμενες πεζοπορίες.
Από το Μικρό Πάπιγκο και πολύ κοντά στην εκκλησία των Ταξιαρχών που αξίζει να επισκεφθεί κανείς (εξαιρετικό δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής) ξεκινάει και η πιο διάσημη πεζοπορική διαδρομή της περιοχής: Δρακόλιμνη/καταφύγιο Αστράκας/Κορυφή Γκαμήλας – 2,5-3 ώρες για τους δεινούς ορειβάτες, 4-5 ώρες για μια ήπια ανάβαση με παιδιά από 7-8 ετών που δυστυχώς ήταν αδύνατο αυτή την φορά να κάνουμε λόγω περιορισμένου χρόνου.
Για πεζοπορία ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν διαδρομές γύρω από το χωριό, μονοπάτια στο Ζαγόρι και η περίφημη σκάλα του Βραδέτου.
Επισκεφθήκαμε φυσικά και το χωρίο Βίκος όπου υπάρχει σημείο για να ατενίσεις το φαράγγι από ψηλά. Το φαράγγι του Βίκου είναι βαθύτερο φαράγγι παγκοσμίως, σύμφωνα με το Βιβλίο Guinness και αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου. Έχει μήκος 20 χλμ και σε πολλά σημεία του το βάθος ξεπερνάει τα 1.000 μέτρα. Μια άκρως ενδιαφέρουσα αν και κουραστική διαδρομή, είναι από το χωριό Βίκος προς το Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου χτισμένος το 1738.
Μια διαδρομή σε στενό χωμάτινο δρομάκι που διαρκεί περίπου μισή ώρα για την κατάβαση του αλλά το μέρος θα σε αποζημιώσει. Εμείς δεν το κάναμε σε αυτή τη φάση του ταξιδιού μας αλλά φθάσαμε μέχρι ενός μόνο σημείου.
Επίσκεψη στο Μονοδένδρι και τη Βίτσα
Διαβάζοντας μερικές ημέρες πριν το ταξίδι μας στο Δυτικό Πάπιγκο σημείωσα 2 χωριά που θα έπρεπε να επισκεφθούμε, για διαφορετικούς το καθένα λόγους: Το Μονοδένδρι που υπογράφει κάθε φοβερή πίτα αλλά και αξιοθέατα και η Βίτσα για τις δύο γνωστές ταβέρνες της.
Στο Μονοδένδρι λοιπόν θα φας τις διάσημες ηπειρώτικες πίτες του αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι πως εκτός από τη γενική γραφικότητα, την ομορφιά των μονοπατιών του, και την απλόχωρη πλατεία του κάτω από τα δέντρα, διαθέτει ένα μοναδικό αξιοθέατο: το μοναστήρι της Aγίας Παρασκευής, που χρονολογείται από το 1412, από το οποίο και μπορείς να δεις το φαράγγι του Βίκου.
Η πρόσβαση είναι άνετη, απλά ακολουθείς το λιθόστρωτο μονοπάτι από την κεντρική πλατεία και το συναντάς σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου. Εκεί θα συναντήσεις και την γλυκιά φιγούρα μοναχών που με κόπο δημιουργούν χειροτεχνίες και αγιογραφίες.
Στο Μονοδένδρι υπάρχει χειροτεχνική σχολή και το Ριζάρειο Εκθεσιακό Κέντρο ενώ στο σπίτι των αδελφών Ριζάρη στεγάζεται το Δημοτικό σχολείο του χωριού. Με δικά τους χρήματα αναστηλώθηκε και ο ναός του Αγίου Αθανασίου, το εμβληματικό αξιοθέατο στην πλατεία του Μονοδενδρίου.
Στη Βίτσα αξίζει να πας για τα δύο εστιατόριά της: το ένα είναι το Κανέλλα και Γαρύφαλλο που βρίσκεται πάνω στη στροφή του δρόμου που θα φθάνει στο όμορφο Κεφαλοχώρι και το άλλο είναι τα Ριζά που πρόσφατα μετακόμισε από το αρχικό του σπίτι στην Ελάτη, εδώ στη Βίτσα. Θα δοκιμάσετε γνήσια ηπειρώτικη κουζίνα, παραδοσιακές συνταγές αλλά με κάποιες αστικές αναφορές. Δοκιμάσαμε την μπατσαριά ή μπλατσάρα, πίτα χωρίς φύλλο, με άγρια μυρόχορτα, αλλά και τα κρεατικά τους που είναι πρώτης τάξεως, μαλακά και νόστιμα.
Καφέ και γλυκό στο Πάπιγκο με θέα τις κορυφές της Αστράκας
Το Πάπιγκο από όποια μεριά και να το πιάσεις είναι γοητευτικό. Έχει ζωντάνια, παρόλο το μέγεθός του αφού σε κάθε γωνιά του μπορείς να συναντήσεις ένα μικρό μαγαζάκι, άρτιας αισθητικής, ένα καφέ, ένα ζαχαροπλαστείο. Τα περισσότερα από τα παλιά σπίτια που διατηρούνται ακόμα στα καλντερίμια του έχουν χτιστεί τον 18ο και 19ο αιώνα από μάστορες ξακουστούς σε όλη την υφήλιο και καταγωγή από την Κόνιτσα ή τα Τζουμέρκα.
Μία μικροπολιτεία, καλά φυλαγμένη στις αγκαλιές της Αστράκας και την ανάσα των ορεινών όγκων της Τύμφης που σου επιφυλάσσει γευστικές εκπλήξεις σε κάθε της γωνιά. Εγώ αγάπησα την Στέρνα με τα λουλουδάτα σερβίτσια της από μελαμίνη, την πορτοκαλόπιτα, τις ποικιλίες τσαγιού αλλά και το μικρό μαγαζάκι της με τα πολλά της καλούδια. Δίπλα στον Άγιο Βλάσιο μέσα σε ένα λουλουδάτο κήπο που μυρίζει φρεσκάδα.
Σημ. Εδώ να αναφέρω ότι αν είσαι λάτρης της πορτοκαλόπιτας τότε η καλύτερη που γεύτηκα σε όλο το ταξίδι, είναι στα Άνω Πεδινά στην Αλθαία, δίπλα ακριβώς στην υπέροχη ορεινή Μανόλια. Ένα χρώμα που παρόμοιο δεν έχω ξανασυναντήσει.
Αλλά και στην απέναντι γωνία, σημείο συνάντησης όλων των περαστικών και μόνιμων κατοίκων, η Μπίμτσα που δυστυχώς δεν καταφέραμε ποτέ να καθίσουμε καθώς ήταν μονίμως γεμάτη κόσμο.
Φυσικά το καφέ Κούλης με την ωραιότερη θέα που μάλλον βέβαια θα αρκεστείς σε έναν καφέ – εναλλακτικά μπύρα, κρασάκι το απόγευμα.
Οι ημέρες μας στο Πάπιγκο ήταν λίγες και για φαγητό παραμείναμε μόνο το Μεγ. Σάββατο που σταθήκαμε ιδιαίτερα τυχερή αφού δοκιμάσαμε τις γεύσεις του Νίκου και της Ιουλίας Τζουμάνη που συνιστώ ανεπιφύλακτα. Το εστιατόριο Άστρα δυστυχώς δεν το προλάβαμε αλλά άκουσα και διάβασα εξαιρετικές κριτικές.
Rafting στο Βοιδομάτη
Rafting είχα κάνει μόνη μου πριν πολλά χρόνια στην Αυστρία και ακόμα το θυμάμαι σαν μία φανταστική εμπειρία. Αναζητούσα την κατάλληλή στιγμή για να το μοιραστώ με τα κορίτσια και έτσι την τελευταία ημέρα μας την αφιερώσαμε στο ποτάμι. Ο Βοιδομάτης χαρακτηρίζεται ως ήπιας ροής ποτάμι.
Είναι ένας μικρός παραπόταμος του Αώου με μήκος περίπου 15 χιλιόμετρα και διαθέτει ίσως τα πιο καθαρά νερά στην Ελλάδα. Λόγος βασικός η θέση του, αφού βρίσκεται μέσα στον Εθνικό Δρυμό Βίκου Αώου που προστατεύεται επίσημα από το 1973 για την ευαίσθητη χλωρίδα και πανίδα του.
Οι ομάδες που οργανώνουν τα Rafting πολλές αλλά εμείς καταφέραμε να βρούμε θέσεις στο Active Nature. Σημείο εκκίνησης η γέφυρα της Αρίστης (ανάμεσα στο Πάπιγκο και την Αρίστη). Τα παιδιά μπορούν από 4 περίπου χρονών να λάβουν μέρος, αρκεί να μπορούν να σταθούν στη βάρκα, κάθονται στα πλαινά της και να μπορούν να κρατήσουν κουπί.
(στις φωτογραφίες μας είμαστε εμείς)
Φορέσαμε τις ειδικές στολές, τα γιλέκα σωσίβια και τα ειδικά παπούτσια, αφήσαμε τα ρούχα μας στο αυτοκίνητο της ομάδας που θα μας συναντούσε στο τέλος της διαδρομής και θα μας επέστρεφε στην αρχική θέση και γεμάτοι ενθουσιασμό ξεκινήσαμε.
Η διαδρομή σαγηνευτική. Τα τιρκoυάζ χρώματα του νερού, η δρoσιά του αέρα στο πρόσωπό μας, τα ψηλά δέντρα που στέκουν δίπλα στο ποτάμι σε μία γαλήνια συμφωνία χρόνια τώρα, και οι σχηματισμοί τους που σου θυμίζουν ότι τίποτα δεν έχει τυχαία δημιουργήσει η φύση, ήταν αρκετά ώστε να μην καταλάβουμε πως πέρασε 1,5 ολόκληρη ώρα για να φθάσουμε στο τέλος της διαδρομής μας.
Η κομψή μονότοξη γέφυρα της Κλειδωνιάς, μας επιφύλασσε εκτός από το τέλος και μια περιπέτεια, αφού ήταν και το μόνο σημείο που έπρεπε τα παιδιά να παραμείνουν καθισμένα στη βάρκα ώστε να περάσουμε το τεχνητό φράγμα που υπάρχει. Ένας υπέροχος επίλογος.
Η διαμονή μας
Ένα από τα highlights αυτού του ταξιδιού μας ήταν η άνεση που μας προσέφερε το σπίτι της Γκόλφως και του Τάσου που μείναμε. Και αυτό γιατί η παρέα μας δεν περιοριζόταν σε εμάς τους 4 αλλά έιχαν προστεθεί και η γιαγιά με τον παππού και τη Θεία – μια υπέροχη παρέα αλλά με πολλές και διαφορετικές ανάγκες. Το σπίτι λοιπόν αυτό που φέρει το όνομα The Stoned House στο Πάπιγκο, διαθέτει 2 μεγάλα δωμάτια (το 1 είναι master που σημαίνει ότι διαθέτει και το δικό του μπάνιο), 1 μπάνιο και ένα σαλόνι μαζί με κουζίνα που μπορεί άνετα να φιλοξενήσει επιπλέον άτομα. Νιώθαμε κυριολεκτικά σαν στο σπίτι μας.
Όπως οι ίδιοι οι οικοδεσπότες αναφέρουν Είναι μια προκλητική επιλογή που βασίζεται στην πολυτέλεια μιας επιστροφής στις ζωτικές δυνάμεις της υπαίθρου και της φύσης, που δίνει έμφαση στις ρίζες, στο μύθο!
Ο κήπος τους έχει ανεμπόδιστη θέα στους Πύργους του Πάπιγκου και το σημείο του, μόλις μία ανάσα από το κέντρο του χωριού. Σου το συστήνω.
Ραντεβού πάλι το φθινόπωρο για ένα λεπτομερέστερο roadtrip σε περισσότερα χωριά και στο Κεντρικό αλλά και ανατολικό Ζαγόρι.
x
you may also like:
No Comments Yet!
No one have left a comment for this post yet!
WRITE A COMMENT ON THIS POST