Τα απογεύματα καβαλούσαμε τα ποδήλατα και με γρήγορες πεταλιές και αγωνιστική διάθεση φθάναμε ως την είσοδό του, ελεύθερη και πάντα ανοιχτή. Πλάθαμε ιστορίες για τους ανθρώπους που φυλακίστηκαν εδώ στο Κάστρο Ρίου, για εκείνους που ίσως βρήκαν καταφύγιο αλλά και για εκείνο το μυστικό πέρασμα, την υποθαλάσσια διαδρομή που οι μύθοι λένε πως το ενώνει με το δίδυμο κάστρο του απέναντι στο Αντίρριο.

Αλλά και αργότερα στην νεαρή, ενήλικη ζωή μας φθάναμε με τα αυτοκίνητα, μπαίναμε πάλι ελεύθεροι, παρκάραμε δίπλα στο οθωμανικό λουτρό και με ένα backpack στην πλάτη ο καθένας με πετσέτα και αντιηλιακό σκαρφαλώναμε στα αφύλαχτα τότε τείχη του για να πηδήξουμε στην βοτσαλωτή, ερημική παραλία της ανατολικής πλευράς τους που δεν είχε τότε άλλα είσοδο. Αργότερα με την κατασκευή της γέφυρας, ανοίχτηκε είσοδος στην παραλία που τώρα γεμίζει τα απογεύματα του καλοκαιριού από οικογένειες, ζευγάρια και μοναχικούς ποδηλάτες.

Χρόνια είχα να το επισκεφθώ. Μια δυο βαφτίσεις στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής οι μοναδικές αφορμές για να ξαναπεράσω την φυλασσόμενη πλέον είσοδό του και με το μικρό αντίτιμο των 3,00 Ευρώ για τους ενήλικες. Κάθε καλοκαίρι που τα παιδιά μου πλέον περνούν στην περιοχή τις διακοπές τους, σταματώ για να διαβάσω τις ώρες λειτουργίας με την ελπίδα να αλλάξουν και να προστεθούν απογευματινές ώρες αφού ο καλοκαιρινός πρωινός ήλιος αποκλείει οποιαδήποτε επίσκεψη.

Να όμως που έφθασε η στιγμή εν μέσω πανδημίας, φορώντας τις μάσκες μας να κάνουμε την επίσκεψή μας. Ο λόγος για το Κάστρο του Ρίου ή Κάστρο του Μοριά που μαζί με το «δίδυμο» του Κάστρο του Αντιρρίου ή Κάστρο της Ρούμελης, ήταν για τους Οθωμανούς τα Μικρά Δαρδανέλια ή με την τότε ονομασία Κιουτσούκ Τσανάκ Καλέ ελέγχοντας το θαλάσσιο πέρασμα του Κορινθιακού κόλπου για αυτό και οι Ρωμαίοι τα αποκαλούσαν «σιαγόνες του «Κορινθιακού».

Ένα μέρος που η ιστορία συναντά τα κύματα, και τον καθαρό αέρα του Πατραϊκού Κόλπου. Ένα μέρος που παρά τις έντονες στιγμές που έζησε στο πρόσφατο παρελθόν του, παραμένει ήρεμο και συνάμα επιβλητικό, καθηλωτικό.

Κάστρο Ρίου ή Κάστρο του Μοριά

Κατασκευάστηκε μέσα σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα για την εποχή, μόλις τριών μηνών, το 1499 από τον Σουλτάνο Βαγιαζητ Β’. Στη θέση όπου χτίστηκε υπήρχε στη αρχαιότητα ιερό του Ποσειδώνα, από το οποίο χρησιμοποιήθηκε δομικό υλικό για την κατασκευή του κάστρου.

Το 1532 έγινε κατάληψη η κατάληψή τους από τους Ισπανούς και τον Andrea Doria και το 1603 ακολουθούν οι Ιππότες της Μάλτας που προκαλούν σημαντικές καταστροφές. Το 1687 γίνεται κατάληψη από το Μοροζίνι και ακολουθούν ριζικές επισκευές για να αποκτήσει τη μορφή που έχει σήμερα. Το 1715 γίνεται κατάληψη του Κάστρου από τους Οθωμανούς για πάνω από 100 χρόνια έως και το 1828 όποτε και ύστερα από πολιορκία παραδίδεται από τους Τούρκους στον Γάλλο στρατηγό Maison. Επισκευάζεται και παραδίδεται στους Έλληνες όταν και χρησιμοποιείται σαν φυλακή για μεγάλο διάστημα. Στο Β Παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκαν Γερμανοί. Ο Ελληνικός στρατός το χρησιμοποίησε ως στρατόπεδο μέχρι το το 1975 οπότε και παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Το κάστρο του Ρίου έχει εξωτερικά σχήμα ισοσκελούς τριγώνου του οποίου η βόρεια γωνία συμπίπτει με τη μύτη της χερσονήσου ενώ οι δύο του πλευρές είναι παράκτιες. H νότια πλευρά του, εκτός από τείχος και πύργους, προστατεύεται και από τάφρο η οποία γέμιζε θαλάσσιο νερό φέροντας σε επαφή τον Κορινθιακό κόλπο με τον Πατραϊκό.

Θέλω να σου πω λοιπον ότι αν βρεθείς περαστικός από την πόλη μου την Πάτρα ή βρεθείς το Ρίο με προορισμό τη Στερεά Ελλάδα, έχει ενδιαφέρον να κάνεις μια στάση σε αυτή εδώ τη γωνιά της Ιστορίας. Και να μην ξεχάσεις να ανάψεις και ένα κερί στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Κάπου διάβασα ότι η χώρα μας αποτελεί μια από τις λιγοστές χώρες στον κόσμο που διατηρεί τόσα πολλά κάστρα και φρούρια. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι στον ελλαδικό χώρο υπάρχουν πάνω από 600 κάστρα και φρούρια. Τα κάστρα της Ελλάδας δεν αποτελούν απλά ένα κομμάτι του μακρινού παρελθόντος, οχυρά που έζησαν ένδοξες στιγμές μόνο στον Μεσαίωνα ώστε μετά το τέλος του να σωπάσουν, όπως συμβαίνει σχεδόν σε κάθε άλλο κράτος της Ευρώπης. Αντίθετα, απασχόλησαν τη διεθνή ευρωπαϊκή πολιτική και πολεμική σκηνή πολλές φορές κατά τη νεότερη ιστορία.

Μια επίσκεψη στον Μικρό θέατρο της Επιδαύρου - Εικαστική εγκατάσταση «Ιεροί λόγοι / Covid-19» Ocean en Illumination - Μια διαδρομή μαγευτική ανάμεσα σε γιγαντιαία φωτεινά γλυπτά των θαλασσών Πάτμος, το νησί της Αποκάλυψης - 6 μοναδικά σημεία Άμστερνταμ - Μια 2ήμερη εξόρμηση είναι αρκετή για να το λατρέψεις