Ανοιχτά μυαλά. Ανοιχτές Πόρτες. Για ένα ομορφότερο κόσμο.

Πριν από μερικές ημέρες βρέθηκα στο κέντρο της αυλής των Εκπαιδευτηρίων «O Πλάτων» με τη σιγουριά πως αυτή η γενιά θα φροντίσει περισσότερο τη μάνα γη, πριν να είναι αργά. Το Open Day που διοργάνωσαν την Κυριακή 10/04 στους χώρους του σχολείου έφερε τον τίτλο Παιδιά της Γης. Και εγώ όταν έζησα αυτή την ημέρα ήξερα πως θα έπρεπε να φέρει το τίτλο “Ανοιχτά μυαλά. Ανοιχτές Πόρτες. Για ένα ομορφότερο κόσμο.”

Στόχος τι άλλο; Η ευαισθητοποίηση των παιδιών, των γονέων και των επισκεπτών, αφού ο χώρος ήταν ανοιχτός για όλους τους ενδιαφερόμενους, για θέματα που αφορούν το περιβάλλον μας, τη φύση που μας έχει δημιουργήσει και της χρωστάμε την ίδια μας την ύπαρξη. Η συνεχής και αλόγιστη κατανάλωση των ενεργειακών πηγών της, η καταστροφή σημαντικού μέρους της και η εξαφάνιση πολλών ειδών της που την καθιστούν πλέον και την ίδια «απειλούμενο είδος» ήταν το ζήτημα που απασχόλησε τους μαθητές.

Τα θέματα που τέθηκαν προς συζήτηση με τα παιδιά παρουσιάστηκαν μέσω ομαδικών εργασιών των μαθητών, έγιναν τέχνη και διάδραση, έγιναν διασκεδαστικές δράσεις ανάλογα πάντα με την ηλικία των παιδιών που αναλάμβαναν τα αντίστοιχα έργα.

Έτσι κάπως ξεκίνησε η περιήγησή μου σε αυτό το «ταξίδι». Από τη γη, το νερό, τους αιθέρες, στους ανθρώπους, στα παιδιά, στον σπόρο, στη σταγόνα. Ένα ταξίδι άκρως εκπαιδευτικό, όχι μόνο για τους μαθητές αλλά και για εμένα ως επισκέπτη, διασκεδαστικό και σίγουρα ελπιδοφόρο.

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας, χωρίς να σπαταλάμε τους πόρους του πλανήτη; Πώς μπορούμε να μειώσουμε το κενό που αφήνουμε πίσω μας και αποτελεί το «οικολογικό μας αποτύπωμα»; Τα μεγαλύτερα παιδιά δούλεψαν ομαδικά και δημιούργησαν το δικό τους «τοίχο» με σκέψεις και δράσεις.

Mέσω της τέχνης και της δημιουργίας μπόρεσαν να κατανοήσουν τη σημαντικότητα του νερού στη ζωή μας. Να αντιληφθούν το νερό ως ανανεώσιμο πόρο που συνεχώς τα αποθέματά του μειώνονται. Έτσι κάπως ξεκίνησαν να μαθαίνουν για το δρόμο του νερού.

Ακολούθησαν δηλαδή νοερά και στη συνέχεια αποτύπωσαν με κολάζ τη διαδρομή μίας σταγόνας νερού που στάζει στη βρύση του σπιτιού μέχρι τελικά να φθάσει πίσω στην αρχική της «πατρίδα». Και σκέφτηκαν λύσεις, κατέγραψαν δράσεις: «κάνουμε ντους και όχι μεγάλο μπάνιο»- Έτσι για να μαθαίνουμε και εμείς οι μεγάλοι με τα ατελείωτα αφρόλουτρά μας!

Δημιούργησαν μακέτες στηριζόμενοι στις δικές τους ιδέες για τη σχεδίαση ενός οικολογικού σπιτιού, δουλεύοντας ομαδικά και αναζητώντας λύσεις σε προβλήματα ενέργειας, ξεκινώντας με αυτό τον τρόπο τις βάσεις για τους αυριανούς «σκεπτόμενους και πράσινους» αρχιτέκτονες.

Έφτιαξαν μωσαϊκά ή καλύτερα ψηφιδωτά, για να διακοσμήσουν τους τοίχους έξω από τις αίθουσες, με πολυχρωμίες και συνθέσεις που έμοιαζαν με πραγματικά έργα τέχνης και ο μινωικός πολιτισμός σίγουρα θα ζήλευε εμπνευσμένα από τη φύση και το περιβάλλον.

Από τη μία κυριολεκτικά πλευρά, μπορούσα να θαυμάσω την ομορφιά αυτών των χρωμάτων και από την άλλη (στον απέναντι τοίχο) μελαγχολούσα κοιτάζοντας, την μόλυνση, τη «σαπίλα» που έχουμε επιφέρει στο ζωντανό μας τοπίο και που τα παιδιά με απόλυτη ευαισθησία είχαν αποτυπώσει στις ζωγραφιές τους.

Παρούσες ήταν οργανώσεις που δραστηριοποιούνται για τη βελτίωση του περιβάλλοντος, φροντίζουν ενεργά για τη φροντίδα των ζώων. Εκεί λοιπόν το panda και η WWF, αλλά και η ΚΑΛΛΙΣΤΩ και η Greenpeace για να ενημερώσουν για όλες τις δράσεις τους αλλά και να προσκαλέσουν για συμμετοχή.

Και φυσικά δεν θα μπορούσες να αποχαιρετήσεις το χώρο δίχως να βάλεις και εσύ ένα μικρό σπόρο σε αυτή τη προσπάθεια του σχολείου. Έτσι φύτεψα και εγώ μαζί με όλους τους φίλους του Εκπαιδευτηρίου «Ο Πλάτων», ένα μικρό λουλούδι. Για την ημέρα αλλά και συμβολικά γιατί όπως μία επιγραφή κρεμασμένη κάτω από τη μπασκέτα, έγραφε:

Κάθε παιδί είναι ένα λουλούδι!

Έφυγα χαμογελαστή. Έφυγα αισιόδοξη. Έκοψα μία μαργαρίτα φωτεινή από τον αγρό για κάθε ένα από τα κορίτσια μου και προχώρησα προς το αυτοκίνητο. Πήρα μαζί μου όλες αυτές τις όμορφες εικόνες αλλά και σκέψεις. Έτσι κάπως σκέφτομαι και ελπίζω να μεγαλώσουν όλα τα παιδιά της Γης: λάτρεις της γνώσης, ισορροπημένα, τολμηρά, και ανοιχτόμυαλα, με ενσυναίσθηση και ευαισθησίες.

Αρχές που διδάσκονται από την οικογένεια και το σχολείο και γίνονται οι πυλώνες για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.

Κι αν σε ενδιαφέρει να μάθεις περισσότερα για αυτό το σχολείο, μπορεί να επισκεφθείς τη σελίδα τους στο facebook, ή/και την επίσημη ιστοσελίδα τους.

x

Ένα ταξίδι στην Παγκόσμια Γειτονιά Ποιοί είναι οι Μικροί μας ήρωες και τι χρειάζονται; Πήγαμε στη Στέγη, ακούσαμε "Τι λέει η αλεπού" και διαβάσαμε τη Μαλάλα. Το γράμμα της Βάλιας (17 μηνών) στον Αγ. Βασίλη!