Πόση διασκέδαση μπορεί να χωρέσει ένα σπίτι;
Συμβουλές από μια «νέα» μαμά..γράφει η φίλη του blog η Ζανίνα Βάσση

Πριν δώδεκα μήνες, ήρθε στη ζωή μου η Αθηνά. Την περίμενα με ανυπομονησία και αμέσως μόλις την είδα συνηδητοποίησα ότι βρήκα τελικά τον σύμμαχο μου στην απαιτητική καθημερινότητα και το παιχνίδι. Με την Αθηνά, είμαστε της ίδιας «συνομοταξίας», γελάμε πολύ μαζί, κάνουμε γκριμάτσες απέχθειας όταν κάτι δεν μας αρέσει και σίγουρα όταν δεν έχουμε τις «καλές» μας γυρίζουμε το κεφάλι και δεν θέλουμε να μας μιλάει κανείς. Υπάρχουν όμως και οι μέρες αυτές, οι λαμπερές, που είναι περισσότερες και την διάθεση μας δεν την αγγίζει τίποτα. Ξυπνάμε με χαμόγελο, λέμε «καλημέρα», κοιταζόμαστε όταν τεντωνόμαστε και την παίρνω αγκαλιά για να φτιάξουμε πρωινό. Είναι σίγουρα «δικό μου» παιδί, δεν μιλάει ακόμα παρά μόνο δυό λέξεις «μαμά» και « μπαμπά», αλλά σκέφτομαι, « δεν χρειάζονται και άλλες προς το παρόν» τη στιγμή που χαμογελάω τόσο γλυκά στο άκουσμα της δικής μου προσφώνησης.

Η Αθηνά ήρθε στην ζωή μου ενώ ένιωθα ακόμα «παιδί» και φυσικά δεν το εννοώ ηλικιακά (αν και μικροδείχνω..χαχα). Ήταν η περίοδος που είχα αποφασίσει να βάλω στην ντουλάπα τα ψηλοτάκουνα μου για ένα χαριτωμένο ζευγάρι «σταράκια», να επενδύσω σε μια καλή συναυλία αντί για ποτό σε ένα κλειστό μπαράκι, να μείνω στο σπίτι διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο αντί να συνωστιστώ σε ένα ατέλειωτο event! Σκεφτόμουν καλοκαίρια πάνω στη βέσπα, απογεύματα πάνω σε πλοία και «όπου γης και πατρίς». «Θα μπορώ να τα κάνω όλα αυτά μαζί της;», σκεφτόμουνα. «Μήπως αλλάξει εντελώς ο τρόπος ζωής μου, μήπως από αύριο δεν είμαι εγώ;». Τις πρώτες μέρες της κοινής μας ζωής, ένοιωθα ανασφάλεια.. «Θα είμαι καλή μαμά;», «Πώς λειτουργεί μια μαμά, πως νοιώθει, πως ενεργεί, πως σκέφτεται;»..

Ίσως είμαι τυχερή γιατί βρέθηκαν κοντά μου οι κατάλληλοι άνθρωποι και όπως αποδείχτηκε μου είπαν τα κατάλληλα πράγματα, όχι απαραίτητα αυτά που θα ήθελα να ακούσω.. Έκανα ένα mix and match και με μπόλικη δόση δικής μου σκέψης και άποψης κατέληξα σε συμπεράσματα που μέχρι τώρα κάνουν θαύματα. Κυρίως όμως έβαλα στην κοινή μας καθημερινότητα, όλα όσα θα ήθελε ένα «παιδί», σαν και εμένα, σαν και αυτή..

via

1.Παίζουμε πολύ, λερωνόμαστε πολύ, δεν υπάρχουν «πρέπει» και «μη». Το σπίτι είναι ένας ατέλειωτος παιχνιδότοπος! Εκείνη βρίσκει πάντα γύρω της κάτι με το οποίο θέλει να ασχοληθεί και εγώ εκτονώνομαι για όλα τα «Ζανίνα, μη αυτό» που άκουγα από την δική μου μαμά.

2. Φροντίζω να βάζω κάθε μέρα κάτι καινούργιο στην ζωη της! Άλλες φορές φτιάχνουμε το φαγητό της ακούγοντας τραγούδια, άλλες κάνοντας αστείες γκριμάτσες με τις γεύσεις και άλλες λέμε προφορικά το αγαπημένο της παραμύθι.

via

3. Απεκδύομαι τα περισσότερα στοιχεία που αποτελούν την κλασική «μαμά» και φαίνεται να της αρέσει. Υποδεχτήκαμε για παράδειγμα το καλοκαίρι με πολύ πλατσούρισμα στο μπαλκόνι. Χωρίς άγχη για κρυώματα, χωρίς δεύτερες σκέψεις..μόνο χαρά.

4. Είναι η μόνιμη «παρτενέρ» μου στις βόλτες. Και ποτέ δεν γκρινιάζει τελικά. Αγαπάει τα κανουργια μέρη, είναι κοινωνική, χαίρεται με όσα διαφορετικά γνωρίζει. Μπορεί να μην παίρνουμε βέσπα για να πάμε στον προορισμό μας, αλλά who really cares?

5. Γελάμε πολύ και γελάμε μαζί. Καμιά φορά με κοιτάει με την οξυδερκή πονηρία της σκέψης «Ήρθε η ώρα της σκανταλιάς!». Αναφωνεί «μαμά» και στο επόμενο λεπτό, την κάνουμε σίγουρα μαζί.

x

Η Ζανίνα Βάσση γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με ειδίκευση στην Γλωσσολογία και απέκτησε τον πρώτο μεταπτυχιακό της τίτλο στην «Τεχνογλωσσία».
Το βιβλίο με τίτλο « Η Ελίζα εξερευνά τα Αρχαία Ελληνικά» αποτελεί την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια και εισάγει με απλό και ευχάριστο τρόπο την αρχαία ελληνική γλώσσα σε μαθητές των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου.
Το ενδιαφέρον της για την αρθρογραφία ξεκίνησε πολύ νωρίς ως ανάγκη έκφρασης για όσα μας αφορούν καθημερινά. Άρθρα της για την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορα έντυπα και ηλετρονικά μέσα ενημέρωσης με θέμα και κέντρο τον άνθρωπο και την βελτίωση του τρόπου ζωής του. Τώρα γράφει για την ΑθηΝΕΑ την στήλη Out and About.

Για τη μαμά ή χωρίς τίτλο Όλα είναι εδώ. Μαζί Το πήρα από τη μαμά μου. Ας μην ξεχνιόμαστε...κουράγιο!