Φίλοι για πάντα!

👤Pepi 16 Comments 🕔13:45, 06.Mar 2012

Γεννήθηκαν με 2 μήνες διαφορά περίπου ο ένας από τον άλλο, πριν από 4 χρόνια. Εκείνος στις 05/03 και εκείνη στις 02/05. Τότε δε γνώριζαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου, απλά μοιράζονταν την ίδια εξώπορτα πολυκατοικίας κάπου σε μία γειτονιά της Αθήνας. Και για πολλούς μήνες, αν και οι αγωνίες των γονιών τους για την υγεία τους, τον ύπνο τους, την ανατροφή τους, τα όνειρά τους, ήταν κοινά, εκείνοι αγνοούσαν τόσο αυτές τις αγωνίες όσο και τα πλάνα που η ζωή είχε για αυτούς. Μετά από ένα περίπου χρόνο, τελικά οι δρόμοι τους συναντήθηκαν, μεταξύ πρώτου και τρίτου ορόφου. Στην άρχη δε μιλούσαν αλλά σύντομα, έξυπνα παιδιά και τα δύο άρχισαν να επικοινωνούν. Και στα 2 χρόνια τους, τα απογεύματά τους σχεδόν όλα ήταν κοινά. Φυσικά συνετέλεσαν και οι μαμάδες τους που με κάποιο μαγικό τρόπο ταίριαξαν και έμαθαν να παρηγορούν στις δυσκολίες και να γελάνε στις χαρούμενες στιγμές που μοιράζονταν με εκείνα τα δύο μικρά ανθρωπάκια.

Εκείνος στα μπλε και τα χακί και εκείνη στα ροζ και τα σομόν. Εκείνος με τις μηχανές και τα αυτοκίνητα, εκείνη με τις πριγκίπισες και τις νεράιδες. Στην αρχή, η σχέση τους δύσκολη. Εκείνος απόλυτος και αυταρχικός, προσπαθούσε να “κρατήσει” όλα του τα υπάρχοντα μακριά από εκείνη που νόμιζε ότι ήθελε να τους τα καταστρέψει, και εκείνη υπομονετική και διπλωμάτισα περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να του τα αρπάξει ένα ένα. Φωνές, καυγάδες ομηρικοί, απομάκρυνση, χωρισμός για μεγάλο διάστημα αλλά μετά πάλι επιστροφή εκεί στην πυλωτή για πατίνι και ποδήλατο. Και μετά ήρθε και η κιθάρα, τα ντράμς και η μουσική τους άρχισε να ακούγεται σε ολόκληρη τη γειτονιά.

Κοινές βόλτες και μικρές ανακαλύψεις στους καινούργιους δρόμους που ανοίγονταν μπροστά τους και τους περπατούσαν πάντα χέρι χέρι.

Ο ένας άρχισε να δέιχνει το δρόμο στον άλλο, δίχως πολλά λόγια. Μόνο η κοινή τους παιδική και υπέροχη ζωή. Έγιναν μια μικρή συμμορία αχώριστη, όπου ο καθένας διατηρεί τη μοναδικοτητά του αλλά παράλληλα μαθαίνει από τον άλλον, του επιτρέπει να εξελιχθεί και να μεγαλώσει. Έχω μία ιδέα λέει ο ένας και ο άλλος ακολουθεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Μπουγέλα το αγαπημένο τους παιχνίδι και το κάνουν πάντα στα κρυφά. Και ποτέ δεν προδίνει ο ένας τον άλλον. Αντίθετα τον προστατεύει, τον χαιδεύει, τον αγκαλιάζει. Όπως εκείνα τα γερασμένα ζευγάρια που μετά από 50 χρόνια κοινής ζωής έχουν μάθει να το κάνουν. Εκείνος την αποκαλεί “αδελφή” του και εκείνη “καλύτερό” της φίλο.

Εχθές είχε τα γενέθλιά του και του ευχήθηκε “χρόνια πολλά” και να ζήσεις. Κια εκείνος όταν ήρθε η ώρα να την καληνυχτήσει, διαμαρτυρήθηκε ότι δε μπορεί χωρίς εκείνη. Kαι όταν είναι και οι δύο κουρασμένοι, πάντα βρίσκουν τον τρόπο να ξεκουραστούν…

– Αλίκη, έλα να κλείσουμε μαζί τα μάτια για να μας έρθουν όνειρα. (τα κλείνουν κοι οι δύο)

– Μα Βλάση δεν μου έρχεται κανένα όνειρο.

-Μην ανησυχείς περίμενε λίγο και θα τα δεις όταν έρθει η ώρα τους!!!!

Π+Α

you may also like:

16 Comments

🕔 14:28, 06.Mar 2012
Σοφία

Πέπη, βούρκωσα! 🙂 Πανέμορφες φωτογραφίες, υπέροχες στιγμές και η περιγραφή σου δεν υπάρχει! Χρόνια του πολλά και εύχομαι και στα δυο φιλαράκια κάθε φορά που κλείνουν τα ματάκια τους να βλέπουν τα πιο όμορφα όνειρα! Φιλιά πολλά
reply comment
- 🕔 13:22, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Αχ βρε Σοφία μου γλυκιά. Τι ωραίες ευχές. Φιλιά και σε εσένα
  reply comment
🕔 14:52, 06.Mar 2012
Βίκυ

Σας αγαπήσαμε και σας αγαπάμε όλο και πιο πολύ.
Ναι, είμαστε σαν αδέρφια και ναι δεν μπορούμε πια χωρίς εσάς.
Ούτε εκείνος ούτε εγώ.
Κλαίω. Η μαμά του.
reply comment
- 🕔 13:21, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  χχχχχ L.Y
  reply comment
🕔 15:30, 06.Mar 2012
gaitanaki

Τί ωραία που τα γράφεις Πέπη! Να ναι καλά να ναι παντοτινοί φίλοι!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον μικρό Βλάση που ξέρει πότε έρχονται τα όνειρα!
x e
reply comment
- 🕔 13:21, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Ελιζάκι μου, πιστή μου αναγνώστρια! Να τον χαίρεται η μανούλα του (και το κάνει κάθε στιγμή) αλλά και εμείς! Φιλιά πολλά
  reply comment
🕔 9:21, 07.Mar 2012
katerina Kapa

ότι πιο όμορφο έχω διαβάσει….Συγχαρητήρια!!
reply comment
- 🕔 13:20, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Σε ευχαριστώ Κατερίνα μου!
  reply comment
🕔 10:44, 07.Mar 2012
Litsa

Πανέμορφο! Τι γλυκό να σ’ αγαπούν…
reply comment
- 🕔 13:20, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Γλυκό, όμορφο και ζεστό!
  reply comment
🕔 10:52, 07.Mar 2012
Marialena

Τι ωραίος τρόπος για να ξεκινήσω τη γύρα μου σε αγαπημένα blogs 🙂 Μακάρι να είναι σε όλοι τους τη ζωή φιλαράκια αγαπημένα και να στηρίζουν το ένα το άλλο!!!! Καλημέρα!!!!!!
reply comment
- 🕔 13:19, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Καλημέρα γλυκιά Μαριαλένα!
  reply comment
🕔 14:52, 07.Mar 2012
Ντίνα

Εκείνος την αποκαλεί “αδερφή” του και εκείνη τον “καλύτερο” της φίλο. Εύχομαι να μην χαθεί ποτέ αυτή η σχέση…
reply comment
- 🕔 13:19, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Είναι πράγματι μοναδική! Μακάρι όλοι να το ζούσαμε από αυτή κιόλας την ηλικία…
  reply comment
🕔 17:52, 07.Mar 2012
Flora

Καλή μου τι όμορφα που τα περιγράφεις και τι όμορφες φωτογραφίες! Να είστε όλοι καλά μαμάδες, μπαμπάδες και αχώριστα φιλαράκια-«αδερφάκια»!
reply comment
- 🕔 13:18, 08.Mar 2012
  Pepi ★Author
  
  Φιλιά πολλά Φλώρα μου και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
  reply comment