Το πιο μεγάλο βιβλίο για τις οικογένειες – Διαβάσαμε

Τα παιδιά δεν ξέρουν. Τα παιδιά δε γνωρίζουν. Τα παιδιά δεν κρίνουν και δαχτυλοδείχνουν. Τα παιδιά αγαπάνε. Τα παιδιά μαθαίνουν. Ναι αυτά τα δύο μόνο κάνουν. Αγαπάνε και μαθαίνουν. Από αυτά που θα ζήσουν, θα ακούσουν, θα μοιραστούν στο οικογενειακό αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον τους.

Οι μεγάλοι μπερδεύονται καμιά φορά. Σε αυτά που μας κάνουν να διαφέρουμε και σε εκείνα που μας ενώνουν. Σε εκείνα που οφείλεις να στρέψεις το βλέμμα σου και σε εκείνα που πολύ απλά δεν θα έπρεπε να αποτελούν θέμα συζήτησης ή πολύ χειρότερα κουτσομπολιού, χλευασμού, μη αποδοχής.

Σήμερα παρακολούθησα τον αγαπημένο Mπαρακ Ομπάμα να απονείμει το μετάλλιο ελευθερίας στην Ellen DeGeneres (αν δεν το είδατε και σας ενδιαφέρει μπορείτε να το δείτε εδώ) για να μας θυμίσει πόσο κουράγιο και δύναμη χρειάστηκε για να δηλώσει δημόσιο ότι είναι ομοφυλόφιλη. Γιατί μία τέτοια δημόσια δήλωση απαιτεί δύναμη για να αποτινάξεις οτιδήποτε έχεις ενσταλάξει από τα γεννοφάσκια σου και δυστυχώς σε κυνηγάει σε κάθε σου κίνηση με το πρόσωπο των αποδοκιμασίας των συγγενών, φίλων, συναδέλφων, γειτόνων.

Πόσο σημαντικό λοιπόν είναι τα παιδιά να μεγαλώσουν σε μία κοινωνία που δίνει προτεραιότητα στην Ελευθερία, στην ελεύθερη βούληση και στο δικαίωμα του καθενός να ζει τη ζωή που ονειρεύεται; Και πόσο απαραίτητο είναι να κατανοήσει ο καθένας μας πως η ζωή είναι πέρα και πάνω από το δικό του μικρόκοσμό;

Πόσο καίριας σημασίας είναι η αναγνώριση πως ότι ξένο και ότι διαφορετικό δεν είναι λάθος αλλά πρόκειται για ένα πολύτιμο δώρο αυθεντικής αξίας για την ανθρωπότητα ενώ αντίθετα τα προκατειλημμένα στοιχεία της παράδοσης και των κοινωνιών συνηθειών έχουν παρεμποδίσει τα πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά δικαιώματα των ανθρώπων.
Και πολύ πιο απλά, σημασία δεν έχει η μορφή της οικογένειας, η προτίμηση του μπαμπά ή της μαμάς σε ερωτικούς συντρόφους, ο φυσικός ή όχι ερχομός σε μία οικογένεια, το μέγεθος του πορτοφολιού ή του σπιτιού του φίλου μας, η προτίμησή σου σε φαγητά, μέρη διακοπών ή ρούχων.

Το πιο μεγάλο βιβλίο για τις Οικογένειες, με χιούμορ και ευαισθησία, εξερευνά τις διάφορες μορφές της οικογένειας σήμερα, και γίνεται υπέροχη αφορμή για συζήτηση γύρω από ευαίσθητα θέματα, ανάμεσα σε μικρούς και μεγάλους. Πως είναι η δική σου οικογένεια; Που ζεις και με ποιούς; Ποιες οι δικές σας παραδόσεις; Ποιες οι συμπεριφορές σας; Υπάρχουν οικογένειες μεγάλες, μικρές, χαρούμενες, λυπημένες, πλούσιες, φτωχές, ήσυχες, φασαριόζικες, θυμωμένες, ευδιάθετες, αγχωμένες ή χαλαρές. Οι περισσότερες είναι κάποιες φορές λίγο απ’ όλα αυτά.

Η παιχνιδιάρικη εικονογράφηση της Ros Asquith συμπληρώνεται τέλεια με τα κείμενα της Mary Hoffman, δημιουργώντας ένα βιβλίο που τα παιδιά θα αγαπήσουν και θα θέλουν να διαβάζουν ξανά και ξανά. Και ένα όμορφο και παιχνιδιάρικο τέχνασμα είναι εκείνο της αναζήτησης της γατούλας σε κάθε σελίδα. Όλα αλλάζει θέση, και παίζει κρυφτό με τον αναγνώστη. Ακόμα και η κρυψώνα της σε αυτό το βιβλίο δεν είναι δεδομένη. Κάθε σελίδα και μία νέα διαφορετική ζωή για τη χαριτωμένη γατούλα.

Το βιβλίο κέρδισε το School Library Association Information Book Award στην κατηγορία κάτω των 7, την πρώτη χρονιά που θεσμοθετήθηκε το βραβείο, το 2011 και ήταν στη μακρά λίστα για το NASEN Award.

Το διαβάσαμε, εγώ σε εμένα, εγώ σε εκείνες και εκείνες μεταξύ τους. Και τελικά αυτό που θυμήθηκα είναι κάτι που είχα διαβάσει από τον Καζαντζάκη:

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Εκδόσεις Ίκαρος
Σειρά: Α’ Έκδοση: 2016
Μετάφραση: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Σελίδες: 40
Διαστάσεις: 22×30

Βιβλία από τις εκδόσεις Ίκαρος μπορείτε να βρείτε και εδώ.

x

Τικ-Τακ Ρολόγια, ώρα για μάθημα! Όταν μεγαλώσω μπορώ να γίνω και... Διαβάσαμε: Η πριγκίπισσα και τα δώρα Διαβάσαμε και ταξιδέψαμε: Τα καράβια