Έμη Σύνη – Μίλα και Σουτ

0 Comments 🕔20:16, 17.Nov 2016

Έμη Σύνη – Μίλα και Σουτ

Έχεις ποτέ αναρωτηθεί γιατί το παιδικό θέατρο πρέπει να διαφέρει από εκείνο των ενηλίκων; Έχεις ποτέ αναρωτηθεί τι είναι εκείνο το κάτι που θα κάνει τα παιδιά να νιώσουν έντονα και παρακινητικά αλλά όχι και τους μεγάλους; Λοιπόν κάθε φορά που αποχαιρετώ μία παιδική παράσταση σκέφτομαι και αναρωτιέμαι ακριβώς τα ίδια πράγματα. Και κάθε φορά βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου για το αν τα κατάφερε μία παιδική παράσταση να με κάνει να νιώσει, να σκύψω πάνω στο νόημά της όπως ακριβώς και τα παιδιά μου.

Γιατί όσοι ασχολούνται σοβαρά με το παιδικό θέατρο, γνωρίζουν ότι μία καλή παιδική παράσταση δεν διαφέρει ή τουλάχιστον δεν θα πρέπει να διαφέρει από μία παράσταση που απευθύνεται σε ενήλικες. Και κυρίως αναφέρομαι στα κίνητρά της για σκέψη και προβληματισμό, στο μέσο που θα χρησιμοποιήσει για να εμφυσήσει ένα μήνυμα, στη σοβαρότητα (όχι σοβαροφάνεια) του λόγου της και των συντελεστών της.

Και η ομάδα Κοπέρνικος, παρακολουθώντας την πορεία τους τα τρία τελευταία χρόνια το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Και φέτος παρακολούθησα την παράστασή τους Μίλα και Σουτ στο Μέγαρο Μουσικής και συγκινήθηκα.

μίλα και σουτ

Όχι από το συγκινησιακό περιεχόμενό της, κάθε άλλο αφού πρόκειται για μία άκρως χιουμοριστική και διασκεδαστική παράσταση αλλά με την ευκολία που η Έμη Σύνη κατάφερε να μιλήσει για ένα άκρως σημαντικό θέμα. Εκείνο της παύσης, της ηρεμίας, της σιωπής που ανά περίπτωση επιζητούμε στη ζωή μας. Της παύσης από τους γρήγορους και απαιτητικούς μας ρόλους, της σιωπής από τους εκκωφαντικούς θορύβους της καθημερινότητάς μας αλλά και εκείνης της σιωπής από τους μαρτυρικούς μας μονολόγους που η σιωπή είναι εχθρός και η γνώμη του άλλου περιττεύει.

μίλα και σουτ, έμη σύμη

Δεν θέλω να μακρηγορήσω και εγώ λοιπόν τώρα. Θέλω να βάλω μία παύση στη ροή μου και να δώσω το λόγο στην αγαπημένη μου Έμη Σύνη που μαζί με τον Άγγελο Αγγέλου έχουν γράψει τα κείμενα για αυτή την παράσταση.

ALICE ON BOARD: Η έμπνευση γραφής ενός κειμένου. Πως αλήθεια έρχεται; Ξεκινάει από κάτι μικρό και μεγαλώνει μέρα με την ημέρα ή έρχεται στο σύνολό τους ως ιδέα και μετά απλώνεις τη ροή του;

ΕΜH ΣΥΝΗ: Δεν μπαίνει τόσο σε καλούπια η έμπνευση. Είναι κάτι μυστήριο, λειτουργεί υπόγεια, υποσυνείδητα. Μπορεί ξαφνικά να γεννηθεί απλώς μια εικόνα ή μια φράση ή ακόμα και ολόκληρο βιβλίο, όπως έγινε για παράδειγμα με το «Πώς να κάνετε έναν ελέφαντα να χορέψει» που κυριολεκτικά ξεπήδησε από το κεφάλι και ξεχύθηκε στο χαρτί! Αντίθετα, για το «Μίλα και Σουτ» υπήρξε η κεντρική ιδέα και γύρω από αυτήν δουλεύτηκε η δομή, αλλάζοντας και ξαναλλάζοντας έκτοτε αρκετές φορές μέχρι να φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα!

μίλα και σουτ, έμη σύμη

ALICE ON BOARD: Αγάπησα τον Σουτ. Γιατί εκτός από παύση συμβολίζει και σιωπή, ηρεμία, ησυχία για σκέψη και περισυλλογή. Εσύ κάνεις παύσεις πριν την επόμενη συγγραφική εμπειρία; Πως γεμίζεις τις παύσεις σου;

ΕΜH ΣΥΝΗ: Είναι αλήθεια πως η δημιουργική σου ενέργεια δεν είναι αστείρευτη. Όταν ολοκληρώνεται μια δουλειά, για την οποία νιώθεις πολύ περήφανη και ικανοποιημένη, αισθάνεσαι παράλληλα ότι έχεις «αδειάσει», ότι δε θα μπορέσεις ίσως να γράψεις ξανά, να επαναλάβεις αυτό που για σένα είναι τόσο όμορφο. Και τη φοβάσαι αυτή την «παύση εργασιών». Δεν είσαι ενεργός και τρέμεις στην ιδέα ότι αυτό θα είναι μόνιμο.

Ωστόσο, ξέρω πλέον, πως, όσο και να τη φοβάμαι, αυτή η παύση, αυτό το διάλλειμα είναι απαραίτητο. Είναι το διάστημα που σκέφτεσαι μεν αλλά ελεύθερα, με τους ρυθμούς σου, ασχολείσαι με άλλα πράγματα τα οποία μπορεί να διαπιστώσεις ότι σε γεμίζουν εξίσου, επανέρχεσαι με άλλα λόγια στην καθημερινότητά σου. Και κάποια στιγμή νιώθεις και πάλι να σε πλημμυρίζει αυτό το αίσθημα «φυγής», αυτή η παρόρμηση και –πολύ πιο σύντομα από όσο μπορεί κανείς να φανταστεί – είσαι ενθουσιασμένη με μια νέα ιδέα!

μίλα και σουτ

ALICE ON BOARD: Η μητρότητα σε οδήγησε στη γραφή ή προηγήθηκε; Και τελικά η μητρότητα έχει συμβάλλει στη διαμόρφωση των ιστοριών σου;

ΕΜH ΣΥΝΗ: Μου άρεσε να γράφω από πολύ μικρή ηλικία, κάτι το οποίο ανακάλυψα πρόσφατα μέσα σε έναν ξεθωριασμένο φάκελο με αυτοσχέδια ποιηματάκια και εκθέσεις με θέμα «Μια φοβιστερή ιστορία για τα Χριστούγεννα»! Για παιδιά άρχισα να γράφω μερικά χρόνια πριν γίνω μητέρα. Βρήκα δημιουργικό χώρο σε αυτό το είδος και το αγάπησα. Τώρα, παράλληλα με το παιδί μου, πολλά στοιχεία της τέχνης μου αναδιαμορφώνονται. Η γραφή μου αλλάζει. Προσπαθώ όμως να μην ξεχνάω τις πρώτες, πιο αδάμαστες ιδέες μου. Όταν γράφεις για παιδιά πρέπει να είσαι σε θέση να επιστρατεύσεις στοιχεία και εικόνες από όλες τις ηλικίες. Αυτές που έζησες, αυτές που ζεις και αυτές που θα ζήσεις. Αισθάνομαι ότι θα ολοκληρωθώ σαν συγγραφές όταν γίνω γιαγιά. Οπότε… έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου!

Έμη σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την υπέροχη συνομιλία αλλά και για αυτές τις ιστορίες που κάθε χρόνο μας παρουσιάζεις.

201619νοε3:00 μμΜίλα και ΣουτΘέατρο, Παιδία 4-10 3:00 μμ ΤύποςΘέατροEvent Type 2΄Παιδιά από 4+

Προηγούμενα άρθρα για την ομάδα Κοπέρνικος: Δύο ξεροκέφαλες κουτάλες, και Απαγορεύεται η Μουσική

you may also like:

About Author

No Comments

No Comments Yet!

No one have left a comment for this post yet!

WRITE A COMMENT ON THIS POST

Write a Comment